De Franse regering begraaft medicinale cannabis

Een eerdere versie van het artikel, die vasthield aan de opmerkingen van de minister aan de Commissie, meldde een weigering van het ministerie van Volksgezondheid om medicinale cannabis op grote schaal beschikbaar te maken als de proef in maart 2024 afloopt. Uit de laatste informatie blijkt dat dit niet het geval is. Daarom passen we het artikel aan aan de laatste ontwikkelingen.

Ondervraagd door parlementslid Caroline Janvier tijdens de commissie Sociale Zaken van de Nationale Assemblee in verband met de behandeling van de PLFSS 2024 over de toekomst van medicinale cannabis in Frankrijk, gaf minister van Volksgezondheid Aurélien Rousseau op woensdag 11 oktober aan dat het experiment met medicinale cannabis na 2024 zou worden verlengd en dat er een oplossing zou worden gevonden voor de huidige deelnemers aan het experiment, die hun behandelingen moeten kunnen blijven krijgen.

Hij noemde ook de indiening van een amendement om een ad hoc status te creëren voor behandelingen op basis van cannabis, waardoor deze buiten de WMA om kunnen worden verstrekt. Het amendement zou ook bepalingen bevatten voor de verlenging van het experiment, zoals voorgesteld door het Franse ministerie van Volksgezondheid begin dit jaar, voor een overgangsperiode voordat medicinale cannabis onderdeel wordt van de algemene wet.

De heer Rousseau bevestigde ook de positieve bevindingen gerapporteerd door patiënten, die niet zouden worden gemeten door het experiment dat is opgezet om het voorschrijf- en distributiecircuit voor therapeutische cannabis te evalueren.

“We bevinden ons in een situatie waarin we klinische feedback hebben die wijst op een voordeel voor de patiënt,” zei de heer Rousseau.

Hij sprak verder over het ontbreken van een Europese vergunning voor het in de handel brengen (VHB) van medicinale cannabis, wat het gebruik van de ad hoc status voor geneesmiddelen op basis van cannabis verklaart, in afwachting van VHB’s voor cannabisbloemen en -extracten. 20 landen in Europa, waaronder Duitsland, maken al behandelingen op basis van cannabis beschikbaar.

Hij wees erop dat een dergelijke toelating tegen 2025 beschikbaar zou moeten zijn, anders zou compassionate access kunnen worden ingevoerd. Het was dit punt dat tot onze verwarring leidde, aangezien de minister het had over ‘compassionate access’ in het geval van weigering van een Europese vergunning voor het in de handel brengen, d.w.z. na 2025, zonder expliciete overgangsfase tussen het einde van de experimenten en dit ‘mededogen’.

Compassionate access, die per definitie zeer restrictief is, is, zoals wij het begrijpen, een van de scenario’s die op tafel lagen om medicinale cannabis te ‘veralgemenen’. Dit is een scenario waartegen patiënten en artsen zich verzetten, gezien de complexiteit van het beheren van grootschalige voorschriften. Het zou echter gebruikt kunnen worden na de invoering van een Europese vergunning voor het in de handel brengen voor indicaties buiten het bereik van de vergunning voor het in de handel brengen.

Tot slot moeten een of meer wijzigingen aan de begroting van de sociale zekerheid (PLFSS 2024) worden voorgesteld om ervoor te zorgen dat alle deelnemers aan het experiment ervan kunnen blijven profiteren en om een ad hoc status te creëren voor geneesmiddelen op basis van cannabis.

Talrijke patiëntenverenigingen, Franse medicinale cannabisbedrijven en een partijoverschrijdende groep parlementsleden hadden zich verenigd om de veralgemening van medicinale cannabis op te nemen in de PLFSS 2024. Deze laatste, gepubliceerd in Libération, stelde dat “het negeren van de positieve resultaten van het experiment en het niet uitbreiden van de toegang tot medicinale cannabis in 2024 een verraad zou zijn aan degenen die lijden aan kanker, epilepsie, multiple sclerose of andere chronische pijn”.

Medicinale cannabis zou op middellange termijn 300.000 Franse patiënten kunnen helpen en bijna €300 miljoen per jaar opleveren.