Samuel Etienne President? Zijn eerste schokkende maatregel tegen cannabis

Samuel Etienne, een mediapersoonlijkheid die goed bekend is bij de Fransen, zorgde onlangs voor een verrassing (of niet) door de allereerste maatregel te onthullen die hij zou nemen als hij tot president van de republiek zou worden verkozen. Verre van de onderwerpen die gewoonlijk worden geassocieerd met zijn carrière, heeft zijn voorstel betrekking op een belangrijke maatschappelijke hervorming: het drugsbeleid.

De “decriminalisering” van cannabis: een onverwacht presidentieel voorstel

Geïnterviewd door Constance Vilanova in het programma Popcorn van Webedia, kwam Samuel Etienne met een voorstel dat onmiddellijk de aandacht trok. Onmiddellijk beschuldigd van demagogie door zijn interviewer, moest de journalist zijn idee verdedigen door een gestructureerd argument te ontwikkelen.

Zijn oorspronkelijke voorstel was echter duidelijk en kon worden samengevat in drie woorden: “Decriminalisering van cannabis”

In plaats van genoegen te nemen met een eenvoudige slogan, ontwikkelt Samuel Etienne een gestructureerde visie die rust op drie belangrijke pijlers: het optimaliseren van staatsmiddelen, het creëren van een gecontroleerd economisch model en het putten van inspiratie uit een buitenlands model:

• Herverdeling van politie- en justitiemiddelen: Het eerste argument is van veiligheids- en budgettaire aard. Volgens hem worden in de huidige situatie mankracht en middelen inefficiënt ingezet, omdat hij vindt dat er “te veel politie- en justitiemiddelen worden ingezet”. Het logische gevolg van zijn hervorming zou zijn dat deze middelen opnieuw kunnen worden toegewezen aan missies die geacht worden een hogere prioriteit te hebben.
  • Creatie van een staatseconomisch model: De kern van zijn project ligt in de oprichting van een “staatsagentschap dat toezicht houdt op de cannabishandel”. Dit overheidsmonopolie zou twee belangrijke doelen moeten bereiken:Publieke gezondheid:Het doel zou zijn om te garanderen dat “het product dat je de consument geeft van goede kwaliteit is”, waardoor er een einde komt aan de gevaren die verbonden zijn aan de zwarte markt.
  • Belastingvoordelen:De staat zou er “een kleine belasting op heffen”, waardoor de handel een nieuwe bron van inkomsten zou worden die, in zijn woorden, “het begrotingstekort zou verminderen”.
• Het Duitse voorbeeld als model: Om zijn aanpak te legitimeren, beroept hij zich op het experiment van “onze Duitse buren”. Door dit voorbeeld aan te halen, plaatst hij zijn voorstel binnen een Europese trend en presenteert hij het als een redelijke ontwikkeling in plaats van een radicale breuk.