Moet de wettelijke leeftijd voor cannabisgebruik in Quebec worden herzien?

Er zijn meer dan vier jaar verstreken sinds de Quebecse regering haar beslissing bekendmaakte om de wettelijke leeftijd voor cannabisconsumptie vast te stellen op 21 jaar, met voorzichtigheid als leidend principe.

De verhoging van de wettelijke leeftijd was ogenschijnlijk bedoeld om jongvolwassenen tussen 18 en 21 jaar ervan te weerhouden om cannabis te gebruiken. In Le Journal de Montréal vraagt een Quebecer zich af of het verbod nog steeds gerechtvaardigd is.

De opkomst van illegale markten en riskante consumptie

Volgens Francis Boucher, een communicatieadviseur in Montreal, heeft deze regelgeving jongvolwassenen onbedoeld dichter bij de illegale markt gebracht, waar ze in aanraking komen met de georganiseerde misdaad en dubieuze dealers die producten verkopen met excessief hoge THC-gehaltes.

“Voorbij zijn de dagen dat je wiet in bulk kon kopen; in plaats daarvan bevinden we ons midden in een markt die overspoeld wordt door opzichtige verpakkingen met motieven als vlammende draken en anime-figuren”, verklaart hij.

Een van zijn punten van zorg is de opkomst van waxpennen met hoge concentraties THC, die steeds populairder worden bij jonge consumenten in Quebec. Door de toegang tot legale kanalen te beperken, stuurt de provincie hen ongewild in de richting van riskantere consumptiepatronen en producten.

“Het is alsof je mensen de toegang tot goede wijn ontzegt en verwacht dat ze niet op zoek gaan naar andere, meer alcoholische producten uit illegale bronnen,” zegt hij in wezen.

Reageren op zorgen over de volksgezondheid

Volgens hem bevordert deze regelgevende aanpak ongezonde relaties tussen jongvolwassenen en dealers op de zwarte markt, die profiteren van hun loyaliteit. Het idee dat 21 jaar worden consumenten op magische wijze naar legale kanalen zal leiden is op zijn best wishful thinking.

In plaats daarvan “zijn we getuige van een bestendiging van de illegale handel, die niet alleen schadelijk is voor de volksgezondheid, maar ook aanzienlijke problemen oplevert voor de overheidsfinanciën”.

In 2024 is het volgens hem noodzakelijk om deze regels opnieuw te evalueren in het licht van gezond verstand, volksgezondheid en fiscale verantwoordelijkheid. De huidige aanpak, doordrenkt met moralistische connotaties, heeft weinig gedaan om het cannabisgebruik onder jongvolwassenen terug te dringen. Integendeel, het heeft onbewust hun blootstelling aan schadelijke producten en criminele elementen vergemakkelijkt.

Een weg vooruit: empirisch onderbouwd beleid en schadebeperking

Om dit probleem echt aan te pakken, stelt hij voor om de realiteiten van cannabisgebruik te erkennen en pragmatische maatregelen te nemen die prioriteit geven aan schadebeperking en openbaar welzijn. Om dit te doen, zegt hij, moeten we overgaan op empirisch onderbouwd beleid dat de onvermijdelijkheid van cannabisgebruik onder jongvolwassenen erkent en zich richt op het minimaliseren van de bijbehorende risico’s.

Een cruciaal aspect van deze paradigmaverschuiving is de behoefte aan uitgebreide initiatieven op het gebied van educatie en schadebeperking gericht op jonge cannabisgebruikers. In plaats van het gebruik te stigmatiseren, moeten jongeren toegang hebben tot nauwkeurige informatie over veiliger consumptiepraktijken en strategieën voor risicovermindering.

Daarnaast kunnen investeringen in preventieprogramma’s gericht op jongeren een essentiële rol spelen bij het verminderen van de aantrekkingskracht van illegale markten en het aanmoedigen van verantwoorde besluitvorming.

Het regelgevingskader rond de distributie en detailverkoop van cannabis moet ook worden herzien. Door de legale toegangskanalen te verbreden en te zorgen voor de beschikbaarheid van gediversifieerde producten met een laag risico, kan de aantrekkingskracht van illegale bronnen worden verminderd en kunnen consumenten worden geleid naar veiligere alternatieven.

Aangezien Quebec de variëteit aan beschikbare producten meer beperkt dan andere Canadese provincies (geen concentraten, geen edible…), zou dit betekenen dat winkeliers met een vergunning een breed scala aan producten met verschillende THC-niveaus mogen aanbieden en dat verantwoordelijke bedrijfspraktijken worden gestimuleerd, waarbij de volksgezondheid voorrang krijgt op winst.