Cannabisproducent CanAdelaar in Nederland bedreigd met sluiting wegens stankoverlast

CanAdelaar, één van de Nederlandse cannabisproducenten met een vergunning, bevindt zich in het middelpunt van een juridische storm na klachten over stankoverlast in Hellevoetsluis.

Van tomatenkas tot cannabisgigant

Toen CanAdelaar in maart 2023 zijn kweekvergunning kreeg, begon het bedrijf al snel met het transformeren van voormalige tomatenkassen in een van de grootste cannabisproductielocaties van het land. De faciliteit beslaat nu zeven voetbalvelden en heeft het hele jaar door ongeveer 100 mensen in dienst. Het levert aan bijna alle 73 coffeeshops die deelnemen aan het proefproject van de overheid.

Het Oostenrijkse bedrijf begon bijna per toeval aan dit experiment. CanAdelaar stond aanvankelijk op de 12e plaats in het selectieproces en sloot zich pas bij het project aan nadat twee andere kandidaten zich hadden teruggetrokken. In april 2025, toen de lang uitgestelde tweede fase van het vier jaar durende experiment eindelijk begon, had CanAdelaar zich al gepositioneerd als marktleider, maar één aspect van zijn teelt onderschat: de geur van Cannabisplanten in bloei.

Eerste klachten en eerste maatregelen

Halverwege 2025 waren er honderden klachten ingediend bij de lokale milieuautoriteit, de DCMR. Bewoners beweerden dat wanneer de ramen van de kas werden geopend om te ventileren, de geur van cannabis zich wijd verspreidde door de buurt.

Als reactie investeerde CanAdelaar miljoenen euro’s in filtratiesystemen ontwikkeld door VFA Solutions. Deze ASPRA® units, oorspronkelijk ontworpen voor de medische sector, waren bedoeld om geuren te neutraliseren en gassen, microben en fijne deeltjes te filteren.

“Als het niet werkte, hadden we het niet gedaan,” zei verkoopdirecteur Max Schreder, geciteerd in Hortidaily.

Deze maatregelen leken enig effect te hebben. Begin september 2025 meldde de lokale tv-zender Rijnmond dat het aantal klachten sterk was gedaald, met slechts zes gevallen in een week, het laagste cijfer sinds maanden. Desondanks bleef de frustratie zowel bij de bewoners als bij de autoriteiten bestaan.

Een juridische strijd

De gemeente Voorne aan Zee, waar de locatie ligt, heeft strenge geurvoorschriften opgelegd. CanAdelaar vocht deze eisen aan bij de rechtbank en noemde ze een “verkapte sluiting”. Het bedrijf voerde aan dat het al kostbare maatregelen had genomen en dat verdere maatregelen tot 35 miljoen euro aan extra investeringen zouden kunnen vergen.

Op 2 september 2025 werd een hoorzitting gehouden om te bepalen of boetes tot 2 miljoen euro konden worden opgelegd als de geurklachten na 4 september aanhielden. De advocaat van CanAdelaar uitte openlijk zijn irritatie en beweerde dat de gemeente de producent ondanks zijn inspanningen probeerde te verdrijven.

Een paar dagen later, op 10 september, deed de Rotterdamse rechtbank uitspraak: CanAdelaar had een week de tijd om de stankoverlast te verminderen of kon sluiting tegemoet zien, met boetes tot 3,5 miljoen euro. De rechtbank omschreef de situatie als “zeer ernstig” en bevestigde het recht van de gemeente om sancties op te leggen.

Een hoofdrolspeler in cannabiszaak

Er staat niet alleen veel op het spel voor het bedrijf, maar ook voor de Nederlandse cannabis proef, die de hele toeleveringsketen wil reguleren, van teelt tot coffeeshops.

Cannabisonderzoeker en -expert Nicole Maalsté heeft herhaaldelijk gewaarschuwd dat het verlies van CanAdelaar de proef in gevaar zou kunnen brengen.

“Er zijn momenteel slechts zeven telers die daadwerkelijk produceren. CanAdelaar is heel belangrijk. Als CanAdelaar zich terugtrekt, zullen de coffeeshops zich weer op de illegale markt moeten richten. Dan kunnen we zeggen dat het experiment is mislukt,” vertelde ze aan de NOS.

De regering heeft deze zorgen echter gebagatelliseerd. De ministeries van Volksgezondheid en Justitie hielden vol dat andere producenten voldoende capaciteit hadden, met een wachtlijst indien nodig.

Inwoners, geuren en perceptie

Het debat is niet alleen technisch, maar ook cultureel. Agrarische geuren zijn heel gewoon in Nederland, of ze nu afkomstig zijn van koeienmest of tomatenkassen, en worden algemeen geaccepteerd als onderdeel van het plattelandsleven. Cannabis verspreidt echter wat Schreder “een geur van illegaliteit” noemt, waardoor buren er minder tolerant tegenover staan.

CanAdelaar houdt vol dat dankzij investeringen in filtersystemen de geur van cannabis rond de kas nu grotendeels is verdwenen. De vertegenwoordigers van het bedrijf beweren dat ze oneerlijk worden behandeld in vergelijking met andere kwekers. “Je kunt de cannabis hier in de kas nauwelijks meer ruiken,” zei Schreder, die bij de autoriteiten aandrong op een “eerlijke behandeling” en in beroep ging tegen de opgelegde boetes.

Een onzekere toekomst

Vanaf medio september 2025 is de zaak nog steeds niet opgelost. CanAdelaar zet de productie voort onder de dreiging van mogelijke boetes van enkele miljoenen euro’s en dreigende sluiting.

Naast het lokale geschil roept deze controverse bredere vragen op over de levensvatbaarheid van het Nederlandse cannabisexperiment. Kan grootschalige legale kweek zonder conflicten integreren in gemeenschappen? En kan dit experiment het verlies van een van zijn belangrijkste leveranciers overleven?

Voorlopig hangt het antwoord af van de vraag of de miljoenen euro’s kostende geurcontrolesystemen van CanAdelaar zowel de inwoners als de rechtbanken ervan kunnen overtuigen dat legale cannabis naast het dagelijkse leven in Hellevoetsluis kan bestaan.