Fokken

Het proces van het kruisen van planten om gewenste eigenschappen te produceren. In wat de ruggengraat van de cannabisindustrie is geworden, verdienen het kweken en de terminologie eromheen een nadere beschouwing om consumenten te informeren.

Leer meer over selectie van cannabissoorten

Om selectie te begrijpen, moet je iets weten over de voortplantingsmechanismen van planten. Cannabis heeft een diploïde genoom, wat betekent dat het twee kopieën heeft van elk chromosoom, waar de genen zich bevinden. Tijdens de voortplanting worden een mannelijke en een vrouwelijke plant met elkaar gekruist, waardoor elke plant genetische informatie kan bijdragen aan het nageslacht.

Een kopie van het chromosoom van elke ouderplant wordt geleverd door de geslachtscel van die plant – het stuifmeel in mannelijke cannabisplanten en de eicel in vrouwelijke cannabisplanten. Deze cellen worden gecombineerd tijdens de voortplanting, waarbij genen van het chromosoom van de ene ouder worden gemengd met delen van het chromosoom van de andere ouder in een proces dat recombinatie wordt genoemd.

Recombinatie van het genetisch materiaal van elke ouderplant tijdens de voortplanting is zeer gunstig voor de gezondheid van toekomstige generaties. Het zorgt ervoor dat genetisch materiaal zich kan groeperen in één gebied van het chromosoom, waardoor het gemakkelijker wordt om deze kenmerken te selecteren of te elimineren in toekomstige nakomelingen.

Dit potentieel om gunstige eigenschappen te verhogen die de overleving van het organisme bevorderen, maakt selectie voordelig voor de levensduur en gezondheid van een lijn, wat kan resulteren in een beter aangepaste cultivar of variëteit.

Waarom is selectie nuttig?
Dit complexe samenspel van het selecteren van gewenste eigenschappen vereist veel tijd, moeite en middelen van de kweker. Het kweken van cannabis zoals dat tegenwoordig gebeurt, begon in de jaren 1970. Vanaf het begin was een van de belangrijkste doelen van het kweken het verhogen van de potentie van cannabis, die aanvankelijk slechts 3 tot 5% THC in massa bevatte. De potentie van cannabis is gestaag toegenomen tot 17-25% in moderne variëteiten, maar andere eigenschappen zijn moeilijker te verkrijgen. Moderne kwekers zijn op zoek naar een unieke smaak om hun product te onderscheiden van de concurrentie. Er wordt gezocht naar variëteiten die resistent zijn tegen ongedierte, omdat schimmels en insecten zich aanpassen om zich met cannabis te voeden.

Het iteratieve selectieproces vindt plaats over meerdere generaties. Een plant met een kortere bloeitijd, maar die kwetsbaar is voor ongedierte, kan worden gekruist met een plant waarvan bekend is dat ze resistent is tegen verschillende soorten ongedierte. De eerste generatie nakomelingen van een eerste kruising tussen twee variëteiten wordt een F1 hybride genoemd; sommige kunnen beter bestand zijn tegen ongedierte dan andere. Planten kunnen dan opnieuw gekruist worden om deze eigenschappen verder te verbeteren, wat een tweede generatie oplevert, of F2 hybriden.

Dit proces kan herhaald worden, waarbij de beste planten van elke generatie gebruikt worden om deze eigenschappen selectief vast te leggen. Een veredelaar kan afleiden dat de eigenschappen gefixeerd zijn in zijn hybride lijn na cycli van kruising van de beste mannelijke en vrouwelijke hybriden van elk gewas als de volgende generaties niet verschillen in de presentatie van de beoogde eigenschappen die in de vorige generaties werden waargenomen. In dit stadium wordt de genetica van de hybride lijn als stabiel beschouwd en zou deze planten moeten voortbrengen die identiek zijn aan de gestabiliseerde hybride ouders.

Zodra de genetica van een variëteit gestabiliseerd is, kunnen de zaden verkocht worden aan individuen die een gelijkaardige plant willen kweken. Deze mensen leven echter vaak in zeer verschillende klimaten, wat het resultaat van de kweek kan beïnvloeden. In eerste instantie worden de zaden gewoon in het nieuwe klimaat gekweekt. Van deze nieuw gekweekte planten worden de planten die zich het beste hebben aangepast aan de omgevingsomstandigheden met elkaar gekruist om zaden te produceren die het beste acclimatiseren aan hun nieuwe omgeving.

PUBLICITE

Selectietypen

Om aan te sluiten bij de doelstellingen van een teler voor het eindproduct, worden twee soorten selectie gebruikt: inteeltlijnen en hybride lijnen.

Kweeklijnen

Zogenaamde inteeltlijnen zijn het resultaat van het kruisen van een grote populatie planten van dezelfde variëteit. Deze vorm van voortplanting homogeniseert gunstige eigenschappen, maar vermindert de genetische diversiteit, omdat alle generaties aan elkaar verwant zijn. Zelfbestuiving, de meest extreme vorm van inteelt, treedt op wanneer een plant zichzelf bestuift en nakomelingen produceert met een identiek genetisch erfgoed.

Deze methoden van inteelt resulteren in weinig of geen recombinatie, waardoor de lijnen na verloop van tijd minder krachtig worden, in de volksmond bekend als “muffe genetica”. Uitteelt en terugkruisen, zoals hieronder wordt uitgelegd, zijn andere soorten kweekmethoden die diversiteit en kracht in deze lijnen kunnen terugbrengen.

Durban Poison, een populaire soort die in veel apotheken verkrijgbaar is, is een uitstekend voorbeeld van een ingeteelde lijn met homogene eigenschappen. Het karakteristieke zoete aroma van deze soort komt goed naar voren bij het vergelijken van twee zakken of extracten van deze soort.

Hybride lijnen

In het geval van outbreeding kunnen echte inteeltlijnen met gunstige eigenschappen maar een aanzienlijk lagere vitaliteit met elkaar worden gekruist om een hybride lijn te produceren. Hybride lijnen maken de recombinatie van zeer verschillende genetische informatie mogelijk, waardoor de genetische diversiteit en de gezondheid van de lijn toeneemt, een eigenschap die vaak hybride groeikracht wordt genoemd. Helaas kunnen F1’s sommige eigenschappen van de ouders hebben, maar niet in dezelfde mate, of ze kunnen nieuwe en ongewenste eigenschappen hebben. Terugkruisen, waarbij de F1-generatie wordt gereproduceerd met de ouderplanten, kan worden gebruikt om de ouderlijke kenmerken te versterken in meer diverse hybriden.

Tangie is een andere populaire en veel verkrijgbare variëteit die een voorbeeld is van een hybride lijn. Deze variëteit werd verkregen uit een kruising van Cali-O en Skunk door Crockett Family Farms en wordt op grote schaal verkocht door zaadbedrijf DNA Genetics. Telers die deze zaden kopen, merken vaak de grote verscheidenheid aan fenotypische kenmerken op, zoals verschillende hoogtes en bladvormen, die het resultaat zijn van een zakje zaden die allemaal hetzelfde genotype Tangie delen. Ondanks hun verschillen hebben al deze planten het karakteristieke mandarijnaroma gemeen.