Gesloten-lus extractie

Een gesloten extractiesysteem is een term die wordt gebruikt om apparatuur te beschrijven waarmee verwerkers in een veilige en efficiënte omgeving actieve bestanddelen uit de cannabisplant kunnen extraheren met behulp van verschillende oplosmiddelen.

Het wordt een gesloten kringloopsysteem genoemd omdat het oplosmiddel dat wordt gebruikt om de verbindingen uit het plantmateriaal te extraheren op geen enkel moment tijdens het extractieproces in contact komt met de buitenomgeving.

Bovendien maakt het oplosmiddel een volledige lus als het van fase verandert van vloeistof naar gas en weer terug naar vloeistof – het oplosmiddel begint en eindigt in dezelfde ruimte.

Hoe werkt een gesloten-lussysteem?
Gesloten-lussystemen variëren mechanisch, afhankelijk van het oplosmiddel dat wordt gebruikt. De algemene methode blijft echter hetzelfde. Er zijn drie hoofdomhullingen: een container die het primaire oplosmiddel bevat, een voor het cannabisplantmateriaal en een andere die wordt gebruikt om het verkregen extract op te vangen.

Afhankelijk van het type oplosmiddel dat wordt gebruikt, bijvoorbeeld butaan of kooldioxide (CO2), kan het nodig zijn om het oplosmiddel meerdere keren door het cannabisplantmateriaal te laten lopen om alle waardevolle verbindingen, zoals cannabinoïden en terpenen, te extraheren. Butaan is bijvoorbeeld een van de meest effectieve oplosmiddelen en is in staat om bijna alle essentiële eigenschappen te extraheren in een enkele passage door het systeem. CO2 daarentegen is een veel selectiever oplosmiddel en er zijn meerdere passages en meerdere uren voor nodig om alle bedwelmende en therapeutische eigenschappen van de cannabisplant volledig vast te leggen.

PUBLICITE

Het proces begint met een reservoir met vloeibaar oplosmiddel of gas dat mechanisch wordt omgezet in vloeibaar oplosmiddel. De volgende stap is om het vloeibare oplosmiddel in de tank met de cannabis toppen of het afval te laten stromen. In dit stadium zal het oplosmiddel de actieve bestanddelen van de plant oplossen en een oplossing creëren. De laatste tank is waar het resulterende extract naartoe gaat en waar het oorspronkelijk gebruikte oplosmiddel met behulp van warmte uit de oplossing wordt verdampt. Terwijl het oplosmiddel verdampt tot een gas, stijgt het op en wordt het gecondenseerd in de eerste tank. Het oplosmiddel kan dan worden hergebruikt, voor dezelfde cannabis of voor een nieuwe batch.

Wat zijn de risico’s?
Elk oplosmiddel heeft zijn eigen risico’s en er worden voorzorgsmaatregelen genomen, afhankelijk van het gebruikte oplosmiddel. Sommige oplosmiddelen zijn brandbaar, andere verstikkend. Sommige werken bij lage druk, andere bij hoge druk. Elk oplosmiddel is anders en vereist verschillende technische controles om ervoor te zorgen dat alle risico’s tijdens het extractieproces worden beperkt.

Hoewel butaan in de media een slechte reputatie heeft gekregen vanwege explosies die zich hebben voorgedaan tijdens ‘extractie in de open lucht’ – waarbij het oplosmiddel tijdens het extractieproces aan de lucht wordt blootgesteld – is het geclassificeerd als ‘algemeen als veilig beschouwd’. Door zijn brandbaarheid is het gebruik van een gesloten circuit echter de enige beschikbare methode voor het extraheren van butaan, aangezien extractie in de open lucht een gevaarlijk alternatief is gebleken.

CO2 is weliswaar niet brandbaar, maar wel verstikkend en er is extreem hoge druk nodig om het van een gas om te zetten in een superkritische vloeistof waarmee cannabisverbindingen kunnen worden geëxtraheerd. De technische controles die in deze systemen worden gebruikt, bewaken de relatieve concentratie CO2 in de lucht om de veiligheid van de werknemers tijdens het hele proces te garanderen. Er worden veiligheidsmaatregelen genomen, ongeacht het oplosmiddel, en er zijn sensoren aanwezig om elk spoor van gas te detecteren.

PUBLICITE