In de begindagen van cannabis: landrassen

De kenners onder ons zijn misschien al bekend met de zeldzame cannabissoorten die geclassificeerd zijn als landras: bijvoorbeeld de Colombian Gold, de Durban Poison of de Afghan Kush.

De landras variëteiten verwijzen simpelweg naar een klein aantal altijd bestaande cannabisvariëteiten die op natuurlijke wijze zijn geëvolueerd in de geografische regio’s waar ze werden ontdekt, waarbij de menselijke tussenkomst beperkt bleef tot het verwijderen van nieuwe planten die niet bij de oorspronkelijke soort pasten. De landras soorten komen uit regio’s in de wereld zoals Jamaica, Afghanistan, India, Afrika, Mexico, Pakistan en Centraal-Amerika, en zijn vermoedelijk allemaal afkomstig uit de Hindu Kush regio tussen Pakistan en Afghanistan.

Veel kwekers geloven dat de beste exemplaren van cannabis sativa groeien in regio’s die het dichtst bij de evenaar liggen, met een bepaalde hoogte. Zo zijn bergachtige gebieden zoals Centraal-Amerika, het Midden-Oosten, Afrika en Indonesië het meest geschikt voor het kweken van cannabis van hoge kwaliteit. Niet toevallig komen de variëteiten van cannabis landrassen uit deze gebieden. Technisch gezien zijn landrassen dus variëteiten die zich in de loop der tijd hebben gestabiliseerd.

Bredere definities van de term landras omvatten alle variëteiten die niet speciaal door mensen zijn gecreëerd of gemanipuleerd. Omdat deze endemische variëteiten in bepaalde regio’s zijn gegroeid, zijn ze precies geacclimatiseerd aan die gebieden en bieden ze unieke medicinale kwaliteiten aan de inheemse bevolking van die regio’s. Zoals Rick Pfrommer, directeur onderwijs van Harborside Health Center, de grootste gezondheidskliniek in de Verenigde Staten, schrijft:

“Landrance-variëteiten zijn niet per se beter, ze zijn gewoon anders en misschien effectiever voor bepaalde aandoeningen of behoeften die specifiek zijn voor bepaalde patiënten.”

PUBLICITE

Bron van alle moderne variëteiten

Hoe kunnen landrassen moderne cannabisvariëteiten hebben gecreëerd? Simpel gezegd zijn ze de bron van ALLE moderne variëteiten. De kwekers hebben deze variëteiten oorspronkelijk gekruist om nieuwe variëteiten te creëren met de beste eigenschappen van beide ouders. Sommige variëteiten erven een kortere bloeitijd, terwijl andere beter bestand zijn tegen schimmel. Sativa-variëteiten in het bijzonder kunnen moeilijker te kweken zijn en hebben een bijzonder lange bloeicyclus, maar kunnen ook unieke psychoactieve en medicinale effecten leveren waar veel patiënten naar op zoek zijn.

We kunnen ons voorstellen dat veel landras variëteiten simpelweg zijn verdwenen. Eindeloos kruisen gedurende tientallen jaren in verschillende regio’s van de planeet heeft de genetica van deze planten verdund. Als gevolg daarvan zijn veel “pure” variëteiten onvermijdelijk ooit gekruist. Genetische mutaties kunnen ook voorkomen afhankelijk van de groeiomstandigheden.

In de afgelopen jaren zijn variëteiten van cannabis vooral gekweekt om hun potentie te verhogen, vooral in termen van THC, verantwoordelijk voor psychoactieve effecten maar ook medicinaal voor een aantal ziekten. Maar recentelijk heeft de kweekgemeenschap haar aandacht vooral gericht op het creëren van variëteiten die de grootste therapeutische effecten leveren, vaak ver verwijderd van hun overgrootouders landrassen, maar effectiever voor bepaalde kwalen.

Begrijpen van fenotypes en heirlooms

Als landras zaden buiten hun oorsprongsgebied worden gekweekt, produceren ze wat genetici en kwekers fenotypes noemen. Fenotypes zijn transfiguraties van een plant die resulteren in gelijkaardige maar verschillende kenmerken. Deze omvatten de morfologie van de plant, de ontwikkeling (zoals de lengte van de bloeicyclus) en biochemische eigenschappen (de potentie en het profiel van terpenen en cannabinoïden). Fenotypes die rechtstreeks afstammen van landrassen, zonder kruising, staan bekend als heirlooms (erfstukken in het Engels).

Wanneer landrassen buiten hun geboortestreek worden gekweekt, krijgen de planten andere lichtcycli, soms kunstlicht, andere grond en veranderde vochtigheids- en wateromstandigheden. Deze variëteiten passen zich daarom aan hun nieuwe omgeving aan en produceren specifieke harsachtige trichomen met unieke medicinale eigenschappen. Terwijl landrassen in balans zijn met hun omgeving, ontwikkelen zich voortdurend nieuwe variëteiten.

De klassieke landras variëteiten

In het verleden werden landrassen sativa’s vermeden door tuiniers ten gunste van indica’s en kruisingen die een kortere bloeiperiode hadden, deels omdat ze minder winstgevend waren voor de handel. Met de recente legalisatie van medicinale en recreatieve cannabis in de VS, zijn landrassen sativa’s terug. Hier zijn enkele voorbeelden van landrassen:

• Afghan Kush: een pure indica die oorspronkelijk uit het Hindu Kush-gebergte tussen Pakistan en Afghanistan komt
• G13: een landras uit Afghanistan dat neigt naar indica. Er bestaan twee fenotypes van deze variëteit, waarvan de tweede meer sativa is
• Durban Poison: een uitzonderlijk krachtige sativa uit de havenstad Durban, Zuid-Afrika
• Acapulco Gold: de beroemde sativa afkomstig uit de Acapulco-regio in het zuidwesten van Mexico en over het algemeen met een hoog THC-gehalte
• Colombian Gold: de legendarische hybride die soms overwegend sativa is, afkomstig uit de Santa Marta-bergen in Colombia
• Hawaiian: een sativa-dominante hybride uit Hawaii
• Malawi Gold: een pure sativa afkomstig uit de Salima regio van Malawi
• Thai: een Thaise sativa
• Panama Red: deze sativa uit Panama werd populair in de jaren 1960, tijdens het psychedelische tijdperk