Max Romeo, legendarische stem van rootsreggae, 80 jaar oud

Max Romeo, een van de iconische stemmen van de Jamaicaanse reggae, is op 80-jarige leeftijd overleden. De artiest overleed vrijdag in Saint Andrew Parish, Jamaica, na hart- en ademhalingscomplicaties. Hij lag drie dagen in het ziekenhuis en was op het moment van overlijden omringd door zijn familie.

Bekend bij zijn naasten als Maxie Smith, laat Romeo een krachtige muzikale nalatenschap na die de strijd, soul en spiritualiteit van de Jamaicaanse cultuur gedurende meer dan zes decennia vorm gaf en weerspiegelde.

Een provocerend begin, een wereldwijde stem

Max Romeo’s reis in de muziek begon in 1965 als leadzanger van de groep The Emotions, maar het duurde niet lang voordat hij zich vestigde als soloartiest met een kenmerkende stem en stijl. Zijn eerste hit, Wet Dream (1969), veroorzaakte controverse door de suggestieve tekst en werd verboden door de BBC. Desondanks klom het nummer in de UK Top 10 en bleef daar 25 weken staan, waardoor Romeo een van de eerste echte internationale sterren van de reggae werd.

Romeo’s muziek werd nauw verbonden met de roots reggae beweging van de jaren 1970, een periode waarin reggae evolueerde van dancehall entertainment naar een stem van politiek en sociaal bewustzijn. Zijn nummer Let the Power Fall on I werd een campagnehymne voor Jamaica’s People’s National Party in de verkiezingen van 1972, waarmee het werd gekoppeld aan het bredere streven van het land naar sociale rechtvaardigheid en hervorming.

In 1976 bracht Romeo het album uit dat zijn carrière zou definiëren: War Ina Babylon. Geproduceerd door Lee “Scratch” Perry in de legendarische Black Ark Studio en uitgebracht door Island Records, wordt het album beschouwd als een hoeksteen van het roots reggae tijdperk.

Het nummer Chase the Devil werd niet alleen Romeo’s kenmerkende hit, maar oversteeg ook genres. Het nummer is gesampled door grote internationale artiesten, waaronder The Prodigy en Kanye West, waardoor Romeo’s invloed veel verder reikte dan de traditionele grenzen van de reggae.

Een carrière zonder grenzen

Max Romeo bouwde voort op zijn succes in Jamaica en verhuisde in 1978 naar New York, waar hij zijn creatieve horizon verbreedde. Hij schreef mee aan en speelde de hoofdrol in de musical Reggae en zong achtergrondzang op Dance van de Rolling Stones, afkomstig van hun album Emotional Rescue.

Ondanks zijn internationale projecten is Romeo nooit ver van zijn roots afgedwaald. Hij bleef over de hele wereld optreden en bleef diep verbonden met de evolutie van de Jamaicaanse muziek. Zoals een bron dicht bij de artiest aangeeft, “hoewel Max Romeo’s populariteit voornamelijk gebaseerd is op één album, War Ina Babylon, is zijn carrière niet beperkt tot dit meesterwerk. De artiest heeft zijn kunst lange tijd gecultiveerd voordat hij de geschiedenis van de Jamaicaanse muziek inging naast de allergrootsten.”

In 2023 voltooide Romeo een lange afscheidstournee en zou hij nog optreden op het No Logo BZH festival in Frankrijk in de zomer van 2025.

Naast zijn artistieke bijdragen herinneren degenen die Romeo kenden zich hem om zijn vriendelijkheid en nederigheid. Zijn advocaat, Errol Michael Henry, bracht hulde aan hem met de woorden: “Hij was een perfecte gentleman en een zachtaardige ziel. Hij hield veel van zijn familie en was een legende op zich. Je had geen aardiger persoon kunnen ontmoeten – wat het verlies nog zwaarder maakt.

Met het overlijden van Max Romeo verliest de wereld een pionier wiens stem niet alleen een tijdperk definieerde, maar ook generaties van artiesten en activisten inspireerde. Zijn ritmes, berichten en melodieën zullen blijven weerklinken tot ver buiten het eiland Jamaica, en de geest van roots reggae tot ver na zijn aardse aanwezigheid meedragen.