Cannabis en je lichaam
Verandert CBD in THC in de maag?
De moleculen van CBD en THC lijken qua structuur erg op elkaar, waardoor bepaalde processen kunnen worden gebruikt om CBD om te zetten in THC-derivaten. Roger Adams en professor Mechoulam, de onderzoekers die respectievelijk CBD en THC ontdekten, werkten vooral aan de isomerisatie van CBD. Ze slaagden erin om de CBD-molecule door isomerisatie om te zetten in delta8-THC en delta9-THC, actieve ingrediënten die beide een psychoactief potentieel hebben. Zou CBD hetzelfde lot kunnen ondergaan in de maag onder invloed van maagsappen?
Isomerisatie
Er bestaan verschillende processen om CBD om te zetten in THC-derivaten, maar ze vereisen allemaal geavanceerde scheikundige vaardigheden. In het bijzonder moet je zuren met obscure namen zoals zoutzuur of paratoluenesulfonzuur of ether bij de hand hebben om de extractie uit te voeren. Zeker is dat het mogelijk is, want sommige technieken zijn al gepatenteerd.
Al deze processen zijn gebaseerd op de isomerisatiemethode. Praktisch gezien houdt dit in dat CBD wordt opgelost en dat er vervolgens een chemische reactie plaatsvindt tussen de oplossing en een zuur (er kunnen verschillende oplosmiddelen en zuren worden gebruikt). In een zure omgeving wordt CBD gecycled: het vormt een nieuwe koolstofring om te zetten in THC (over het algemeen is slechts 50% tot 60% van CBD geïsomeriseerd in THC). Daarom klopt de theorie dat de maag een extreem zure omgeving is.
Veroorzaakt het innemen van CBD psychoactieve effecten?
Nadat ze nadelige effecten hadden opgemerkt bij sommige patiënten die oraal met CBD waren behandeld, vroegen Amerikaanse onderzoekers zich af of het mogelijk was dat CBD door de maag werd geïsomeriseerd en omgezet in THC in zulke hoeveelheden dat het fysiologische effecten zou kunnen veroorzaken. Hun resultaten, gepubliceerd in Cannabis and Cannabinoid Research suggereren dat CBD in de maag in voldoende hoeveelheden wordt omgezet in THC om psychoactieve effecten te veroorzaken. Het experiment werd echter in vitro uitgevoerd met gesimuleerde maagvloeistof (SGF). Gegevens van bloed- en urinemonsters suggereren daarentegen dat dit niet het geval is.
Andere onderzoekers onderzochten dit en onderzochten de aanwezigheid van ∆9-THC en ∆8-THC in urine na inname van CBD. Ze vonden minder dan 1% ∆9-THC en tussen de 1 en 2% ∆8-THC in vergelijking met de ingenomen dosis CBD. Dit suggereert dat slechts een kleine hoeveelheid CBD na inname wordt omgezet in THC. Andere onderzoekers keken naar de aanwezigheid van THC en zijn metabolieten in het bloed na inname van 600 mg CBD. Dit was statistisch niet significant. Om psychoactieve effecten te veroorzaken, moet er echter significante activiteit zijn op B1-receptoren in de hersenen, wat zou worden weerspiegeld door de significante aanwezigheid van THC in het bloed. Bovendien hebben patiënten die CBD hebben ingenomen nooit melding gemaakt van psychoactieve effecten, omdat de consumptie van CBD veilig is gebleken, met name door de WHO.
Wetenschap en belangenverstrengeling
In de eerste studie probeerden de onderzoekers een ratio vast te stellen om de potentiële blootstelling van patiënten aan de effecten van in THC afgebroken CBD te bepalen. Ze ontdekten dat CBD in SGF met 1% natriumdodecylsulfaat afbrak tot Δ9-THC en Δ8-THC 85% in één uur en 98% in anderhalf uur. Hoewel deze gegevens in vivo verschillen, zijn scenario’s waarbij deze derivaten 20 of 30 mg in het lichaam bereiken – 1,5 keer de aanbevolen dagelijkse dosis – volgens hen plausibel. Op dergelijke niveaus zouden deze derivaten verantwoordelijk kunnen zijn voor significante fysiologische effecten en dit roept een aantal vragen op over de orale toediening van CBD, met name aan kinderen. Een ander in vivo onderzoek met SGF vond echter dat slechts 3% van CBD werd omgezet in THC, en dat 20 uur na inname, dus 200 keer langzamer dan in het eerste onderzoek. Dit enorme verschil trekt de geldigheid van het eerste onderzoek in twijfel.
Projectcbd wijst erop dat de studie gepubliceerd in Cannabis and Cannabinoid Research werd gefinancierd door het farmaceutische bedrijf Zynerba, dat in 2016 in een persbericht aankondigde dat het een transdermaal afgiftesysteem ontwikkelde om “de opname door de maag en darmen en de opname door de darmen te omzeilen”intestinale opname en de potentiële afbraak van CBD tot THC in de maag (geassocieerd met psychoactieve effecten) te omzeilen”.
Het bedrijf had er dus alle belang bij om CBD als schadelijk voor te stellen. Het was niet de enige die dat deed, Ananda Scientific prees zijn CBD-formulering ook aan als een product dat niet in THC verandert na inname, terwijl andere bestaande CBD-producten wel een risicofactor hadden. Dit soort commerciële belangen, ondersteund door ‘wetenschappelijk onderzoek’, zijn niet onbelangrijk en kunnen politieke besluitvormers beïnvloeden bij het opstellen van regelgeving.