Geschiedenis van cannabis
Wie was Brownie Mary?
De geschiedenis van cannabis staat bol van de larger-than-life personages die allemaal een rol hebben gespeeld in de democratisering van de plant. Een van die invloedrijke figuren is Mary Jane Rathbun, beter bekend als Brownie Mary.
Brownie Mary, een campagnevoerder voor medicinale cannabis en pionier op het gebied van edibles, kwam in de jaren 80 van de vorige eeuw in het openbaar. Mary Jane Rathbuns werk in Californië, op het hoogtepunt van de HIV/AIDS-crisis, was van groot belang voor de legalisering van medicinale cannabis in de staat. Rathbun, een ietwat onwaarschijnlijke heldin, blijft niettemin een legendarisch onderdeel van de cannabisfolklore.
Het begin van Brownie Mary
Er is weinig officieel gedocumenteerd over het vroege leven van Brownie Mary. Volgens de verhalen had ze al op jonge leeftijd een sterk anti-establishment karakter. Mary werd geboren in 1922 en groeide op in een volksbuurt. Als tiener verliet ze het ouderlijk huis in Minneapolis om haar weg in de wereld te vinden. Als activiste vocht ze al op jonge leeftijd voor zaken als abortusrechten en het recht op vakbonden. De late jaren 1930 brachten haar naar het tegenculturele centrum van San Francisco.
Haar baan als serveerster bij het International House of Pancakes betaalde haar rekeningen maar hield niet veel geld over. Nadat haar man wegging, moest Mary een manier vinden om hun dochter Peggy te onderhouden. Op dat moment ontdekte Mary een nieuwe bijbaan om de eindjes aan elkaar te knopen: brownies bakken.
Mevrouw Rathbun adverteert haar ‘originele recept’ voor brownies met folders op de plaatselijke prikborden. Haar “magisch lekkere” brownies maakten haar al snel beroemd in de overwegend homoseksuele wijk Castro.
In het begin van de jaren 80 maakte Rathbun tot 600 brownies per dag, die ze vanuit haar huis verkocht of met een mandje uitdeelde in de straten van Castro. In 1974 ontmoette ze een andere cannabisactivist, Dennis Peron, in Café Flore, een instituut in San Francisco, waar ze het goed konden vinden met een joint. Peron begon al snel haar brownies te verkopen vanuit haar Big Top wietsupermarkt in Castro Street.
Helaas trok Rathbuns groeiende populariteit ook de aandacht van de plaatselijke politie. Een politieagent in burger die zich voordeed als klant viel op de avond van 14 januari 1981 zijn bakkerij binnen en nam meer dan vijf kilo wiet in beslag. Zoals het lot het wilde, betekende deze arrestatie (de eerste van drie) een belangrijk keerpunt in het leven van Brownie Mary.
Hoe raakte Brownie Mary betrokken bij medisch cannabisactivisme?
Rathbuns eerste arrestatie leverde haar een straf van 500 uur taakstraf op. Veel van die uren besteedde ze als vrijwilliger bij het Shanti Project, een steungroep voor mensen die leven met een terminale ziekte. Dit werk opende haar ogen voor mensen in de homogemeenschap die leven met hiv/aids, die waren verstoten door hun geliefden en, tot op zekere hoogte, in de steek gelaten door de reguliere medische wereld. Na het verlies van zijn enige dochter Peggy in een auto-ongeluk in het begin van de jaren 1970, adopteerde Rathbun de AIDS-gemeenschap als zijn kinderen.
Mensen met HIV/AIDS vertelden Rathbun over het effect van haar brownies: ze verlichtten de pijn en stimuleerden de eetlust. Er werd haar ook verteld dat ze kankerpatiënten hielpen die chemotherapie ondergingen.
Als regelmatige bezoeker van de AIDS-afdeling in het San Francisco General Hospital werd Rathbun in 1992 opnieuw gearresteerd toen ze een brownie met wiet afleverde bij een kankerpatiënt. Ze heeft echter nog steeds geen berouw en houdt vast aan de medicinale waarde van haar kruidensnoepjes.
“Ik weet van meer dan 30 jaar wiet roken dat het een medicijn is dat werkt,” vertelt Rathbun aan de Associated Press in een interview uit 1992. “Het werkt voor het verspillingssyndroom. Kinderen hebben geen eetlust, maar als ze een brownie eten, komen ze uit bed en maken ze zich klaar om te eten. En bij chemotherapie eten ze een halve brownie voor een sessie en als ze naar buiten gaan, eten ze de andere helft. Het verzacht de pijn. Dat is wat ik kwam doen.”
Ondanks arrestaties en formele waarschuwingen van de autoriteiten voerde Rathbun zijn brownieproductie halverwege de jaren tachtig op. Steeds meer aidspatiënten hadden palliatieve zorg nodig of verlichting van de misselijkheid die gepaard ging met de vroege hiv-behandeling. Brownies waren niet langer een manier om haar pensioen te verhogen, maar een manier om het lijden van anderen te verlichten. Ze financierde de traktaties met haar sociale zekerheidscheques en anonieme donaties van plaatselijke winkeliers.
In 1992 verscheen Rathbun voor de raad van toezicht van San Francisco om de voordelen van medische cannabis te verkondigen. Haar getuigenis zette het bestuur ertoe aan om de plant semi-delict te verklaren, waardoor het bezit van medicinale cannabis de laagste prioriteit kreeg bij arrestaties en vervolgingen.
De krachten bundelen: Brownie Mary en Dennis Peron
Rathbuns instinct voor sociale rechtvaardigheid veranderde op natuurlijke wijze in campagne voeren voor de legalisatie van cannabis. Deze verschuiving werd deels beïnvloed door het werk van zijn goede vriend en cannabisactivist Dennis Peron.
In het begin van de jaren 90 werkte Dennis Peron aan de voorlichting van groepen die opkomen voor AIDS, zoals ACT UP, over de therapeutische voordelen van cannabis bij het verlichten van de symptomen van AIDS. Na een lauwe ontvangst door ACT UP, nodigde Peron Rathbun uit om zijn ervaringen te delen bij het verspreiden van cannabis onder AIDS-patiënten. Samen begonnen de twee activisten de meningen over cannabis te veranderen, dat sinds 1970 was geclassificeerd als een gereguleerde stof van lijst 1.
Het pleidooi van Rathbun trok ook de aandacht van gezondheidsdeskundigen, die de effecten van cannabis op het immuunsysteem van aidspatiënten begonnen te bestuderen. In 2003 verduidelijkte een baanbrekend onderzoek de therapeutische voordelen van cannabis voor mensen met HIV/AIDS.
In 1991 bundelden Rathbun en Peron hun krachten voor Proposition P, een maatregel om medicinale cannabis beschikbaar te maken in San Francisco en artsen te beschermen tegen straffen voor het voorschrijven ervan. Rathbun was regelmatig aanwezig bij bestuursvergaderingen om de cannabiszaak te verdedigen, met op cannabis geïnspireerde sieraden en speldjes en haar onmiskenbare vestjes.
Proposition P werd op 5 november 1991 met bijna 80% aangenomen. Vijf jaar later keurden de kiezers ook Proposition 215 goed, waardoor Californië de eerste staat in de VS werd die cannabis legaliseerde voor medisch gebruik. De goedkeuring van deze baanbrekende wetgeving schepte een precedent en de staten Washington, Oregon en Alaska volgden al snel met hun eigen initiatieven voor medicinale cannabis.
Een blijvende erfenis: de Brownie Mary en Dennis Peron Act
Rathbun stierf in 1999 aan een hartaanval, maar haar nalatenschap leeft voort. Mededogen was echt de modus operandi van mevrouw Rathbun. Mededogen, samen met een onwrikbaar geloof in de helende kracht van cannabis, hielp haar de hervorming van de cannabiswetgeving op gang te brengen. Recente maatregelen in Californië erkenden de behoefte om cannabis toegankelijk te maken voor patiënten met een laag inkomen die het het meest nodig hebben.
In 2019 tekende gouverneur Gavin Newsom de wet SB 34, de Dennis Peron en Brownie Mary Act, om compassionate care programma’s vrij te stellen van het betalen van cannabisbelasting in Californië. Compassionate care programma’s, de oorspronkelijke medicinale cannabis dispensaria, worden geteisterd door de kosten van het zakendoen sinds California cannabis legaliseerde voor gebruik door volwassenen, waardoor deelnemers aan het programma vaak gedwongen worden terug te keren naar de illegale markt. De hoofdsponsor van het wetsvoorstel, senator Scott Wiener, gaf een verklaring vrij na de ondertekening.
“Decennialang hebben programma’s uit medeleven een cruciale rol gespeeld om mensen met een laag inkomen en ernstige gezondheidsproblemen toegang te geven tot hun medicijnen,” zei Wiener. “Het belasten van programma’s die gratis medische cannabis weggeven, en dus geen inkomsten hebben, heeft geen zin en heeft geleid tot de sluiting van te veel van deze programma’s. SB 34 zal ervoor zorgen dat programma’s voor barmhartige zorg kunnen overleven en mensen in nood van dienst kunnen zijn.”
In 1992 riep de San Francisco Board of Trustees 25 augustus uit tot “Brownie Mary Day” om haar werk voor aidspatiënten te eren. Het is een dag die nog steeds gevierd wordt in San Francisco.
Dennis Peron en Mary Jane Rathbun schreven drie jaar voor zijn dood ook samen een boek: Brownie Mary’s Marijuana Cookbook and Dennis Peron’s Recipe for Social Change. Helaas bevat het boek niet het beroemde “magisch lekkere” brownierecept van Rathbun.