De plant en zijn verbindingen
Fytocannabinoïde
Fytocannabinoïden zijn de cannabinoïden die aanwezig zijn in de cannabisplant zelf. Deze natuurlijke cannabisverbindingen – zoals THC en CBD – worden geproduceerd in de harsachtige trichomen van de cannabisplant en werken rechtstreeks samen met receptoren in het lichaamseigen endocannabinoïde systeem om een reeks lichamelijke en geestelijke effecten te produceren. Fytocannabinoïden verschillen van endocannabinoïden, die van nature aanwezig zijn in het lichaam van mensen en dieren.
“De fytocannabinoïde THC is verantwoordelijk voor het psychoactieve effect van cannabis.”
Wat zijn fytocannabinoïden?
Fytocannabinoïden, beter bekend als cannabinoïden, zijn verbindingen die van nature worden geproduceerd door de cannabisplant. Samen met terpenen produceren ze een groot aantal therapeutische effecten en zijn ze verantwoordelijk voor het gevoel van “high” worden. De twee meest voorkomende en bekende fytocannabinoïden zijn THC en CBD, maar er zijn er meer dan 100, waaronder CBG, THCV, CBN en nog veel meer.
Fytocannabinoïden zijn verantwoordelijk voor verschillende effecten op iemands lichaam, omdat ze zich binden aan CB1- en CB2-receptoren op het endocannabinoïde systeem in het hele lichaam, vaak met ontstekingsremmende, pijnstillende en anxiolytische effecten.
De meeste levende organismen produceren van nature verbindingen die endocannabinoïden worden genoemd en die helpen bij het reguleren van verschillende lichaamsfuncties zoals eetlust, slaap en immuniteit, maar dit zijn geen fytocannabinoïden – fytocannabinoïden verwijzen alleen naar cannabinoïden die door planten worden geproduceerd.
Wat is het verschil tussen fytocannabinoïden en cannabinoïden?
De term cannabinoïde verwijst naar een brede klasse chemische stoffen die door veel biologische soorten worden geproduceerd. Over het algemeen helpen deze chemische stoffen bij het reguleren en in balans brengen van een aantal biologische functies.
De wereld van cannabinoïden kan over het algemeen worden onderverdeeld in twee grote categorieën: fytocannabinoïden en endocannabinoïden. Het verschil tussen deze twee is eenvoudig. Fytocannabinoïden worden geproduceerd door planten, terwijl endocannabinoïden worden geproduceerd door zoogdieren.
Endogene cannabinoïden, of endocannabinoïden, zijn cannabinoïden die in het lichaam van zoogdieren worden geproduceerd. Elk van de functies van ons lichaam vereist een specifieke balans van factoren om maximaal te kunnen functioneren. Wanneer dit evenwicht is bereikt, spreken we van homeostase. Endocannabinoïden spelen een belangrijke rol bij het overleven door het lichaam te helpen homeostase te behouden. Omdat ons lichaam al cannabinoïde moleculen gebruikt om veel functies te reguleren, zijn we intrinsiek begiftigd met veel doelen die de cannabisplant kan activeren.
Endocannabinoïden en fytocannabinoïden zijn niet noodzakelijkerwijs structureel verschillend. Ze activeren allebei het ECS-systeem van het lichaam door zich te binden aan cannabinoïdereceptoren. Endocannabinoïden activeren een homeostatisch effect, waardoor het lichaam in een staat van evenwichtige gezondheid wordt gebracht. Ze worden door onze cellen op verzoek geproduceerd.
Fytocannabinoïden hebben het vermogen om meer openlijke medicinale effecten te produceren en kunnen een tekort aan endocannabinoïden in het lichaam compenseren wanneer ze een therapeutische reactie teweegbrengen. Fytocannabinoïden zijn ook in staat om vergiftiging te veroorzaken, wat endocannabinoïden alleen niet kunnen.
Waarom produceert de plant cannabinoïden?
Het menselijk lichaam produceert cannabinoïden om te overleven door de homeostase te activeren. De cannabisplant produceert ook cannabinoïden om te overleven, maar in een veel directere reactie op externe druk. Fytocannabinoïden, geproduceerd door de trichomen van de cannabisplant, bedekken het oppervlak van de plant om haar te verdedigen tegen omgevingsgevaren zoals roofinsecten en barre weersomstandigheden.
Paden van biosynthese
Cannabinoïden worden geproduceerd door biosynthese, waarbij enzymen een reeks chemische reacties in gang zetten die complexe moleculen creëren uit eenvoudige moleculen. De enzymen die verantwoordelijk zijn voor de productie van cannabinoïden die de meesten van ons kennen zijn cannabidiolzuur (CBDA) synthase, cannabichroomzuur (CBCA) synthase en tetrahydrocannabinolzuur (THCA) synthase. Deze enzymen nemen de centrale cannabinoïde precursoren cannabigerovaarzuur (CBGVA) en cannabigerolzuur (CBGA) en zetten deze om in de zure cannabinoïden CBDA, CBCA en THCA.
Deze cannabinoïden kunnen verder worden gemodificeerd door decarboxylering. Wanneer een chemische verbinding decarboxyleert, verliest het koolstofatomen en komt er kooldioxide vrij, hetzij door hitte of door langdurige blootstelling aan omgevingsstress. THCA en CBDA decarboxyleren in respectievelijk THC en CBD en pas dan vertonen ze psychoactieve effecten. THC, CBD en andere neutrale cannabinoïden kunnen vervolgens worden gemetaboliseerd of afgebroken in andere cannabinoïden door oxidatie of blootstelling aan zuurstof. CBD kan bijvoorbeeld worden geoxideerd in de metabolieten cannabielsoïne (CBE) en cannabidinodiol (CBND).
Hoe werken fytocannabinoïden samen met het endocannabinoïde systeem?
Het ECS helpt het lichaam een functioneel evenwicht te bewaren dankzij de drie hoofdcomponenten: de “boodschapper”-moleculen die ons lichaam aanmaakt, de receptoren waaraan deze moleculen zich binden en de enzymen die ze afbreken. Pijn, stress, eetlust, energiemetabolisme, cardiovasculaire functie, beloning en motivatie, voortplanting en slaap zijn slechts enkele van de functies die beïnvloed worden door het endogene cannabinoïde systeem.
Cannabinoïde receptoren behoren tot één van twee categorieën: CB1 en CB2.
De CB1 receptoren bevinden zich voornamelijk in het centrale zenuwstelsel, waar ze een grote verscheidenheid aan hersenfuncties reguleren. Ze zijn zelfs het meest uitgedrukte eiwit van hun type in de hersenen. De belangrijkste rol van CB1 receptoren is het regelen van de timing en frequentie van het vrijkomen van andere neurotransmitters, zoals serotonine, dopamine en glutamaat.
De CB2 receptoren worden vooral gevonden op immuuncellen, die via de bloedbaan door het lichaam en de hersenen circuleren. Ze worden ook gevonden op neuronen in bepaalde delen van de hersenen. CB2-receptoren reguleren immuunreacties, waaronder pijn en ontstekingen. Fytocannabinoïden interageren met het endocriene systeem door zich te binden aan deze receptoren, die op hun beurt een regulerende reactie in het lichaam teweegbrengen.
Het endocannabinoïde systeem van elke persoon is uniek. De productie van endocannabinoïden varieert enorm, net als het aantal cannabinoïdereceptoren in ons lichaam. Langdurig cannabisgebruik leidt tot een vermindering van het aantal CB1 receptoren dat beschikbaar is voor activering in de hersenen. Met behulp van beeldvorming van de menselijke hersenen kunnen we vaststellen dat er slechts 48 uur onthouding van cannabis nodig is om het systeem opnieuw gevoelig te maken en de CB1-eiwitexpressie terug te brengen naar een niveau dat vergelijkbaar is met dat van niet-cannabisgebruikers.
De entourage en het totale effect
Cannabis bevat honderden moleculen die het vermogen hebben om een directe interactie aan te gaan met ons lichaam en onze geest. Cannabinoïde moleculen zijn relatief uniek voor de cannabisplant, maar andere moleculen afkomstig van de plant, zoals flavonoïden en terpenen, binden zich ook aan onze cellen en beïnvloeden onze ervaringen. Al deze van cannabis afgeleide moleculen werken synergetisch met elkaar, wat de meest gewenste effecten kan versterken. Terpenen zijn bijvoorbeeld een essentieel onderdeel van de cannabis puzzel vanwege hun vermogen om de therapeutische potentie van cannabinoïden zoals THC en CBD te ondersteunen en zelfs te versterken. Deze versterkte relatie tussen cannabisbestanddelen staat bekend als het sluitende of algehele effect.
De term “entourage-effect” werd bedacht door de Israëlische onderzoeker Dr. Raphael Mechoulam om uit te leggen hoe een combinatie van cannabisverbindingen effectiever is dan een geïsoleerde verbinding. Meer recentelijk is de term ‘entourage-effect’ gebruikt om nauwkeuriger te beschrijven hoe fytocannabinoïden, terpenen en andere cannabisbestanddelen samenwerken, in plaats van dat één type cannabinoïde de leiding heeft en de anderen volgen, zoals het woord ‘entourage’ impliceert.
De belangrijkste fytocannabinoïden en hun potentiële voordelen voor de gezondheid
De voordelen van fytocannabinoïden omvatten een breed scala aan medicinale en therapeutische toepassingen. Hoewel er nog veel onderzoek moet worden gedaan, wijst een aanzienlijk aantal wetenschappelijke onderzoeken erop dat fytocannabinoïden pijn, angst en ontstekingen kunnen verminderen en andere voordelen voor de gezondheid kunnen bieden.
Hier zijn enkele specifieke fytocannabinoïden, samen met enkele van hun gezondheids- en welzijnseigenschappen.
Delta-9-THC
Als activator van de CB1-receptor is delta-9-tetrahydrocannabinol – beter bekend als THC – het belangrijkste bedwelmende bestanddeel van cannabis. Het is aangetoond dat THC-vergiftiging de bloedtoevoer naar de prefrontale cortex verhoogt, het hersengebied dat verantwoordelijk is voor besluitvorming, aandacht, motoriek en andere executieve functies. De precieze aard van de effecten van THC op deze functies verschilt van persoon tot persoon. Wanneer THC zich bindt aan CB1 receptoren in het beloningssysteem van de hersenen, kan het gevoelens van euforie opwekken. Veel van het vermogen van THC om pijn te verlichten is te danken aan de interactie met CB1-receptoren in de middenhersenen.
THCA
Tetrahydrocannabinolzuur (THCA) is de meest voorkomende cannabinoïde in de ruwe cannabisplant. THCA is niet giftig, maar verandert in het giftige THC wanneer het gedecarboxyleerd wordt (door hitte). Hoewel het veel minder bekend is dan THC, heeft THCA zijn eigen potentieel om ontstekingen, misselijkheid en braken te behandelen, evenals degeneratie van het zenuwstelsel.
CBD
Cannabidiol (CBD), de op één na meest voorkomende cannabinoïde in cannabis, heeft veel potentiële therapeutische voordelen, waaronder ontstekingsremmende, pijnstillende, angstremmende en anti-epileptische eigenschappen. Cannabidiol kan worden gewonnen uit zowel marihuana als hennep.
CBDA
Cannabidiolzuur (CBDA) wordt omgezet in CBD door decarboxylering (verhitting). Als je rauw cannabissap maakt of de plant in een andere rauwe vorm consumeert, krijg je CBDA binnen en geen CBD. Wetenschappers onderzoeken nog steeds de effecten van CBDA, maar dierstudies suggereren dat het een effectief middel zou kunnen zijn tegen tumoren, misselijkheid en ontstekingen.
CBDV
Cannabidivarine (CBDV) is een familielid van CBD; beide zijn afgeleid van de cannabinoïde precursor CBGVA. CBDV blijkt anti-epileptische en anti-convulsieve eigenschappen te hebben.
CBDVa
Cannabidivarinezuur (CBDVA) is de zure vorm van CBDV die wordt aangetroffen in rauwe cannabis.
CBG
Cannabigerol (CBG) is een gedecarboxyleerde vorm van CBGA. CBG bindt zwak aan CB1- en CB2-receptoren. Het remt ook anandamide, een endogene cannabinoïde die bekend staat als de “gelukzaligheidsmolecule”. CBG wordt momenteel onderzocht op de mogelijkheid om de eetlust te stimuleren en de ziekte van Huntington en prikkelbare darmziekten te behandelen, naast andere voordelen voor de gezondheid.
CBN
Cannabinol (CBN) is een afgebroken vorm van THC die vaak wordt aangetroffen in oude of verouderde cannabis. CBN wordt nog steeds vooral genoemd als een krachtig slaapmiddel, hoewel onderzoek dergelijke resultaten bij mensen niet heeft aangetoond. Het heeft echter wel potentie bij het bestrijden van pijn, bacteriën, ontstekingen en epileptische aanvallen, en er is aangetoond dat het de eetlust en botcelgroei stimuleert.
CBC
Cannabichromeen (CBC) is de gedecarboxyleerde vorm van cannabichromeen carboxylzuur (CBCA). CBC kan pijn verlichten en neurale cellen versterken die bijdragen aan de hersenfunctie.
THCV
Tetrahydrocannabivarine (THCV) is gewoonlijk slechts in sporenhoeveelheden aanwezig in cannabis, maar het zou kunnen bijdragen aan de anti-epileptische en anti-convulsieve effecten van cannabis. Hoewel het onderzoek nog gaande is, zou THCV ook nuttig kunnen zijn bij de behandeling van obesitas.
THCVA
Tetrahydrocannabivaarzuur (THCVA) is de zure vorm van THCV. Verder onderzoek is nodig om de potentiële effecten volledig te begrijpen.
Delta-8-THC
Zoals de naam al doet vermoeden, is delta-8-THC een nauwe verwant van de bekendere delta-9-THC. Het verschilt alleen van delta-9-THC door de aanwezigheid van een atomaire dubbele binding. Er is verder onderzoek nodig om de exacte verschillen tussen delta-8-THC en delta-9 vast te stellen, maar de eerste onderzoeken geven aan dat de eerste minder bedwelmend is.
Chemotypen
Er is een onbekend aantal chemische fenotypen, of chemotypen, van cannabis. Een cannabis chemotype vertegenwoordigt het chemische profiel van een cannabisplant, d.w.z. het gehalte aan cannabinoïden en terpenen.
Chemotypen van gekweekte variëteiten
Selectie heeft geleid tot de expressie van een overwicht aan THC en CBD in de meeste cultivars. Onderzoek naar de chemotypen van huidige cultivars suggereert echter dat een gekweekte variëteit niet noodzakelijkerwijs een verenigend chemotype tot uitdrukking brengt, maar in plaats daarvan een spectrum van chemotypen kan vertonen. Met andere woorden, twee planten van dezelfde gekweekte variëteit kunnen een licht verschillende chemische expressie hebben. Een recent onderzoek naar de expressie van cannabinoïden en terpenen in een breed scala aan plantenmonsters concludeerde dat het classificeren van cannabis op basis van cannabinoïden en terpenen effectiever zou zijn dan onze huidige indica/sativa/hybride taxonomie bij het identificeren van de beste medische toepassingen van een bepaalde cultivar.
Landras variëteit chemotypen
Een landras is een cannabisplant die wordt gekweekt in zijn oorspronkelijke omgeving en geografische regio. Acapulco Gold, Panama Red, Afghanistan en Durban Poison worden beschouwd als voorbeelden van originele cannabissoorten die zijn gedomesticeerd voor traditionele teelt. De cannabinoïdenprofielen van deze soorten benaderen de cannabinoïdenprofielen die de natuur voor ogen had voordat de mens tussenbeide kwam met intensieve selectie. Van sommige landrassen (of wilde) ondersoorten van cannabis wordt gedacht dat ze lage THC-niveaus hebben geproduceerd, terwijl andere ondersoorten hoge THC-niveaus kunnen hebben geproduceerd.
Wat is fytocannabinoïde-rijke hennep?
Fytocannabinoïderijke hennep is simpelweg hennep waarvan alle organisch afgeleide fytocannabinoïden intact zijn. Fytocannabinoïderijke hennep (PCR) wordt ook wel hennep met een volledig spectrum of hennep van de hele plant genoemd.
In veel opzichten is het belangrijkste kenmerk van hennep, in tegenstelling tot cannabis, dat hennepplanten niet veel THC produceren. Hennepplanten die rijk zijn aan fytocannabinoïden hebben dus niet dezelfde cannabinoïdeconcentraties als andere cannabisplanten. Maar het consumeren van alle fytocannabinoïden samen, in plaats van het isoleren van componenten zoals CBD, produceert een entourage-effect, of algeheel effect, dat het medicinale potentieel van de plant vergroot. Cannabis heeft ook zijn eigen entourage-effect, of ensemble-effect, waarbij verschillende cannabinoïden samenwerken om de effecten van de plant te versterken.
Interessant is dat hennep, omdat het minder dan 0,3% THC bevat, in een andere juridische categorie valt dan cannabis. Meer specifiek wordt het niet langer beschouwd als een illegale stof. Als gevolg daarvan is het legaal om hennepplanten te kweken en op hennep gebaseerde producten te produceren, zoals CBD, CBD-olie, fytocannabinoïde hennepolie en andere producten die mogelijk heilzame fytocannabinoïden bevatten zonder veel THC.
Fytocannabinoïde producten
Isolaten en concentraten
Concentraten hebben de afgelopen jaren de cannabiswereld stormenderhand veroverd. Cannabisconcentraten isoleren en accumuleren alle gewenste eigenschappen van cannabistrichomen – namelijk cannabinoïden en terpenen – in één enkel product. Misschien heb je wel eens gehoord van extracten, sauzen of distillaten met een volledig spectrum. Al deze producten zijn vormen van cannabisconcentraten.
Isolaten, of extracties van een enkele fytocannabinoïde of terpeen, zijn ook prominenter geworden in de natuurgeneeskundige arena. Kristallijn THCA bijvoorbeeld is de afgelopen jaren een populair cannabis isolaat geworden. Kristallijne THCa en andere cannabinoïde-isolaten zijn pure concentraties van één cannabinoïde en zijn daarom mogelijk niet zo krachtig als een extract dat het volledige spectrum van cannabisverbindingen bevat. Zonder terpenen en andere bestanddelen in de mix is er geen mogelijkheid om te profiteren van het algehele effect.
Geïnfuseerd in cannabisproducten
Dankzij de vooruitgang in de culinaire kunst van cannabis en de opkomst van distillaat, kun je een breed scala aan hoogwaardige gebakken goederen, drankjes en lekkernijen vinden die zijn geïnfuseerd met cannabisbloem of -concentraat. Het consumeren van cannabis geïnfuseerde edibles is eenvoudig en intuïtief en biedt de effecten van fytocannabinoïden en andere cannabisverbindingen zonder ze te hoeven roken of verdampen.
Edibles worden geabsorbeerd via het spijsverteringsstelsel, wat resulteert in een vertraagd effect vergeleken met inhalatie en sublinguale toediening. Geabsorbeerde verbindingen worden gemetaboliseerd in de lever, die THC omzet in een verbinding genaamd 11-hydroxy-THC. Deze vorm van THC is krachtiger en over het algemeen kalmer dan gerookte THC. De absorptie van fytocannabinoïden door de lever betekent dat edibles bij de meeste mensen een apart effect hebben. Het beginproces kan tussen de 45 en 180 minuten duren, terwijl de duur van de effecten kan variëren.
Cannabistincturen – geconcentreerde extracten gesuspendeerd in een vloeistof, meestal alcohol of glycerine – werden zeer populaire medicijnen in het midden tot het einde van de 19e eeuw, toen de westerse geneeskunde het gebruik van medische cannabis overnam. Vooral in de jaren 1890 bereikte medicinale cannabis zijn hoogtepunt in Europa en de Verenigde Staten, voornamelijk in de vorm van extracten en tincturen.
Tincturen maken een comeback na legalisatie in veel delen van de wereld, omdat gebruikers consistente doses kunnen toedienen – dezelfde reden waarom ze populair waren in de 19e eeuw. Sublinguale sprays en capsules zijn populaire vormen van inname van tincturen geworden. Tincturen worden soms beschreven als fytocannabinoïde diolen. Een diol is simpelweg een specifiek type alcohol, en in de context van cannabisproducten is het in wezen een op alcohol gebaseerd extract.
Lokale producten zijn met cannabis geïnfuseerde producten die op de huid worden aangebracht in de vorm van lotions, oliën, pleisters, sprays, zepen, glijmiddelen, badzout en koele of warme balsems. Topische producten zorgen ervoor dat cannabinoïden langzamer in de bloedbaan worden opgenomen dan wanneer cannabis wordt gerookt of gegeten, zodat de effecten over het algemeen alleen worden gevoeld op de plek waar ze worden aangebracht, zonder het soort stimulatie dat intoxicatie veroorzaakt. Topische producten bevatten vaak essentiële oliën en andere organische stoffen.