Woordenlijst cannabis

Extractie

Het proces waarbij de cannabinoïden en terpenen die aanwezig zijn in cannabis worden teruggewonnen uit het plantmateriaal. Er zijn verschillende machines, oplosmiddelen en technieken die gebruikt kunnen worden om de stoffen uit cannabis te extraheren.

PUBLICITE

Mechanische scheiding of chemische extractie

De extractie van cannabisverbindingen kan worden uitgevoerd met behulp van een mechanisch proces (fysieke scheiding) of een chemisch proces (oplosmiddelextractie). Fysieke scheiding wordt van oudsher gebruikt in India en het Midden-Oosten om haschisch te maken, terwijl oplosmiddelextractie aan het eind van de 19e eeuw werd geïntroduceerd door Noord-Amerikaanse farmaceutische bedrijven om reproduceerbare doses cannabisextracten te maken. Parke, Davis and Co, nu eigendom van Pfizer, ontwikkelde in 1896 een vloeibaar cannabisextract dat tot 1937 in de artsencatalogus bleef staan.

Het mechanische extractieproces maakt gebruik van druk en/of fysieke actie om het hele trichome te verwijderen. Chemische extracties verschillen doordat er een chemisch oplosmiddel wordt gebruikt om de trichomen uit de plant op te lossen.

Mechanische scheiding

Mechanische scheidingsmethoden maken gebruik van centrifugale werking, zwaartekrachtscheiding en filtratie om trichomen van planten te scheiden. De meest voorkomende methoden zijn de volgende:

Zeven van de geplette plant met de hand of in een mechanische trommel gemaakt van zeven verwijdert voorzichtig de blootliggende trichomen, wat resulteert in een poeder dat kief wordt genoemd. Kief kan worden gerookt of verdampt, alleen of gemengd met bloemen in een bowl, joint of waterpijp. Kief kan ook geraffineerd worden met behulp van de hete persmethode hieronder of geperst worden tot hasj voor langdurige opslag.
De ijs-water methode (ijs-water), waarbij het plantmateriaal, ijs en water worden gecombineerd in een container en geschud totdat de trichomenklieren loskomen van de plant en op de bodem vallen. Deze methode levert vaak bubble hash op, die, zoals de naam al doet vermoeden, bubbelt bij verbranding. Net als kief kan ijswater hasj alleen of met bloemen gerookt worden. Hasj van bijzonder hoge kwaliteit kan ook gedabbed worden, terwijl hasj van lagere kwaliteit ook geperst kan worden met de onderstaande methode.
Koude en warme persmethoden, bekend als rosineproductie, gebruiken hitte en druk om cannabinoïden en terpenen uit de plant te verwijderen. Het lijkt erg op een oliepers, waarbij hitte en druk (tot 40.000 pond kracht) op het plantmateriaal worden toegepast totdat de harsklieren uit het plantmateriaal worden uitgescheiden.

De meeste mechanische methoden zijn goedkoop om op te zetten en te gebruiken, maar een harspers kan duur zijn. Deze methoden missen vaak de efficiëntie die nodig is voor productie op commerciële schaal. Het grootste gevaar van mechanische scheiding ontstaat wanneer droogijs (bevroren kooldioxide, of CO2) wordt gebruikt om kief te maken. Als je de droogijsmethode gebruikt, wees dan voorzichtig om vriesbrand te voorkomen.

PUBLICITE

Chemische/oplosmiddelextractie

Extracties met oplosmiddelen zijn de meest effectieve methoden om trichomen van de cannabisplant te verwijderen en genieten de voorkeur van de commerciële cannabisindustrie. Trichomen zijn apolaire verbindingen en hebben daarom een apolair oplosmiddel nodig om ze van de plant te verwijderen. De meest gebruikte oplosmiddelen zijn butaan, propaan, ethanol en superkritische koolstofdioxide.

Hoewel deze oplosmiddelen giftig, brandbaar en verstikkend zijn, worden ze algemeen als veilig (GRAS) erkend door de voedselautoriteiten en worden ze al tientallen jaren gebruikt in de farmaceutische en voedingsmiddelenindustrie. Met het juiste laboratoriumontwerp van een gesloten lussysteem en met technische en administratieve controles kunnen de chemicaliën veilig worden gebruikt voor extractie.

Oplosmiddelen worden in vloeibare vorm gebruikt om de plant te ‘wassen’ van de therapeutische bestanddelen, waarna het oplosmiddel uit de oplossing moet worden verwijderd voordat het veilig kan worden geconsumeerd. Verwerkers zoeken naar oplosmiddelen met extreem lage kookpunten om het volledige uiterlijk van de geëxtraheerde verbindingen te behouden zonder ze te denatureren of te koken tijdens het proces van het verwijderen van het oplosmiddel uit de oplossing.

Extracties op basis van oplosmiddelen worden meestal uitgevoerd bij relatief lage drukken (15 tot 150 pounds of pressure per square inch, of PSI) en temperaturen (-40 tot -60°C), maar nieuwe methoden, waarbij superkritische vloeistoffen worden gebruikt, gebruiken veel hogere drukken (1000 tot 9000 PSI) en temperaturen (1 tot 101°C) om essentiële verbindingen op te lossen.

PUBLICITE

Superkritische vloeistofextractie (SFE)

Superkritische vloeistofextractie (SFE) maakt gebruik van een vloeistof die is verhit en onder druk is gezet tot voorbij het kritieke punt, waar het zowel gasvormige als vloeibare eigenschappen vertoont. In deze fase neemt de oplosbaarheid van de vloeistof toe, waardoor deze als een gas door het plantmateriaal beweegt, maar als een vloeistof de trichomen oplost. Vanwege de relatief lage kosten en beschikbaarheid is superkritisch kooldioxide (CO2) het meest gebruikte oplosmiddel voor SFE-producten.

Chemische soorten

Er zijn verschillende soorten oplosmiddelen en chemicaliën die kunnen worden gebruikt om de eigenschappen van cannabis te extraheren, met verschillende efficiëntie en productiviteit. Als het doel is om alle cannabisverbindingen uit de trichomen te verwijderen, kun je het beste een oplosmiddel op basis van licht petroleumgas gebruiken, zoals butaan. CO2 daarentegen is een selectief oplosmiddel en wordt gebruikt om selectieve verbindingen te extraheren, zoals terpenen en bepaalde cannabinoïden. Wanneer CO2 herhaaldelijk door plantenmateriaal wordt geleid in een gesloten lussysteem, bereikt het geleidelijk alle cannabinoïden.

Ethanol en propaan worden vaak gebruikt in extractiesystemen op industriële schaal. Elk van de bovenstaande oplosmiddelen en chemicaliën doet in principe hetzelfde, maar afhankelijk van hun natuurlijke eigenschappen kun je de ene gebruiken boven de andere. Als je een extractiesysteem met chemicaliën of oplosmiddelen opzet, doe dan goed onderzoek en kies de meest geschikte extractor voor jouw behoeften.

Proces

Het is een kwestie van persoonlijke voorkeur of het plantmateriaal wordt gemalen of gemalen voordat het in de materiaalkolom wordt geladen. Zodra de materiaalkolom de cannabis bevat, verwijdert een vacuümpomp alle zuurstof uit het systeem. De oploskolom wordt dan gekoeld tot -40°C en het materiaal wordt geweekt in een vloeibaar oplosmiddel. Zodra het oplosmiddel met de geëxtraheerde cannabisverbindingen is teruggewonnen, wordt het resterende oplosmiddel verwijderd met behulp van een vacuümoven onder voldoende hitte om het terug te brengen in een gasvormige toestand. Het oplosmiddel keert dan terug naar de oorspronkelijke kolom, waardoor de lus van een gesloten-lussysteem ontstaat.

Inputmaterialen

Gedroogde nugs: Omdat cannabiszaden de hoogste concentratie trichomen bevatten in vergelijking met de rest van de plant, creëren gedroogde zaden wat bekend staat als “nug run” concentraten. Nug extracties variëren van shatter tot budder en saus en hebben sterkere aroma’s, smaken en effecten dan wanneer trim cannabis wordt gebruikt.

Trim: Samengesteld uit afgesneden plantmateriaal, meestal suikerbladeren die de toppen bedekken, hebben trim concentraten minder terpenen en cannabinoïden dan nug run of levende hars extracten.

Leefhars: Om wat bekend staat als levende hars te creëren, moeten extractors een vers geknipte plant onmiddellijk bevriezen, met behulp van vloeibare stikstof of een vriezer. Zodra het materiaal volledig bevroren is, worden de essentiële eigenschappen geëxtraheerd. Deze methode wordt zeer gewaardeerd voor het behoud van de aromatische en smaakvolle terpenen en produceert de meest krachtige en aromatische concentraten die op de markt verkrijgbaar zijn.

Meer inhoud over extracties: