Wat zijn terpenen: oorsprong, effecten, voordelen?

De terpenen vertegenwoordigen een grote verscheidenheid aan koolwaterstoffen die door een groot aantal planten en bepaalde insecten worden geproduceerd. Ze zijn de hoofdbestanddelen van elke hars of essentiële olieplant en spelen een belangrijke rol in het plantenrijk, van het afschrikken van insectenpredatie tot bescherming tegen omgevingsstress, maar ook het bouwen van complexere chemische bouwstenen zoals cannabinoïden, bepaalde hormonen, vitamine A, pigmenten en sterolen.

De terpenoïden dragen bij aan de geur en smaak van eucalyptus, de geuren van kaneel, kruidnagel en gember en de kleur van gele bloemen. De bekendste terpenoïden zijn citral (het hoofdbestanddeel van citronella olie), menthol en ook de cannabinoïden.

Terpenoïde planten worden veel gebruikt voor hun aromatische kwaliteiten. Ze spelen een rol in traditionele kruidenremedies en worden momenteel wetenschappelijk onderzocht om hun antibacteriële of antineoplastische (voorkomt of remt de ontwikkeling van een tumor) eigenschappen te bevestigen.

• Inleiding tot terpenen
• Synergetische effecten
• Gebruik van terpenen
• Wat zijn flavonoïden
• Het terpenenwiel
• De belangrijkste terpenen in cannabis

> Zie alle terpenen nieuws

Inleiding tot terpenen

De Cannabisplant bestaat uit een grote verscheidenheid aan chemische verbindingen en moleculen. Ongeveer 140 hiervan behoren tot een grote klasse aromatische organische koolwaterstoffen die bekend staan als terpenen. Sommige mensen verwarren terpeen met terpenoïde. Het belangrijkste verschil tussen terpenen en terpenoïden is dat terpenen koolwaterstoffen zijn (uitsluitend samengesteld uit koolstof en waterstof), terwijl terpenoïden geoxideerd of chemisch gemodificeerd zijn.

Terpenen worden in cannabis gesynthetiseerd door afscheidingscellen in de klierachtige trichomen. Hun productie neemt toe bij blootstelling aan licht. Deze terpenen worden voornamelijk in hoge concentraties gevonden in de bloemen van onbevruchte vrouwelijke planten voordat ze verouderen. De etherische olie wordt uit de plant gewonnen door destillatie of verdamping. De meeste terpenen verdampen bij een vergelijkbare temperatuur als THC (die kookt bij 157°C), maar sommige terpenen zijn vluchtiger dan andere. Terpenen spelen ook een belangrijke rol in de natuurlijke bescherming van de plant tegen bacteriën en schimmels, insecten en verschillende omgevingsstress.

Cannabis kan de geest, emoties en het gedrag beïnvloeden. De belangrijkste psychotrope cannabinoïde, delta-9-tetrahydrocannabinol (THC), is uitgebreid bestudeerd. De meeste andere cannabinoïden, terpenoïden en flavanoïden in cannabis spelen echter een grote rol in de effecten van cannabis en blijven onderbelicht.

Terpenen zijn de belangrijkste bestanddelen van aroma’s en geuren. Ze werken in op receptoren en neurotransmitters. Ze binden of lossen op in lipiden of vetten. Ze werken als serotonine heropname remmers, versterken de noradrenaline activiteit, verhogen de dopamine activiteit en verhogen GABA, een remmende neurotransmitter in het zenuwstelsel. Er is echter meer onderzoek nodig om duidelijk te maken hoe cannabis terpenen medisch kunnen worden gebruikt om bepaalde symptomen of aandoeningen te behandelen.

Synergetische effecten van terpenen en cannabinoïden

De Carlini et al studie toonde aan dat de effecten van THC versterkt kunnen worden door andere stoffen in cannabis, een principe dat bekend staat als het omgevingseffect. De dubbelblinde studie toonde aan dat cannabis met gelijkwaardige of hogere CBD- en CBN gehaltes vergeleken met THC effecten teweegbracht die twee tot vier keer groter waren dan verwacht bij THC alleen. De effecten van het consumeren van twee keer zoveel cannabis van een variëteit die alleen THC bevatte, verschilden niet van die van een placebo.

Deze suggestie werd versterkt door een onderzoek door Wilkinson et al die wilden bepalen of er een voordeel was aan het gebruik van cannabisextracten in vergelijking met geïsoleerde THC. Een gestandaardiseerd cannabisextract bestaande uit THC, CBD en CBN (SCE), een ander uit pure THC, en een ander zonder THC maar met CBD, werden getest op muizen met multiple sclerose en een rat met epilepsie.

De wetenschappers ontdekten dat SCE de spasticiteit van multiple sclerose remde in vergelijking met een vergelijkbaar niveau van THC alleen, en een grotere spierontspanning en kortere actietijd veroorzaakte. CBD veroorzaakte geen vermindering van spasticiteit.

In het epilepsiemodel was ECS krachtiger en werkte het ook sneller dan THC alleen. CBD vertoonde ook een anticonvulsieve werking. CBD voorkwam epileptische aanvallen niet en moduleerde de activiteit van THC niet.

Voor sommige effecten van cannabis (bijv. anti-spasticiteit) was THC dus het actieve bestanddeel, dat kan worden gewijzigd door de aanwezigheid van andere bestanddelen. Maar voor andere effecten (bijvoorbeeld anticonvulsieve eigenschappen) is de THC, hoewel actief, misschien niet noodzakelijk voor het waargenomen effect. Bovenal hebben deze resultaten aangetoond dat niet alle therapeutische effecten van cannabis te danken zijn aan THC.

De Dr. Ethan Russo zou deze theorie later ondersteunen met wetenschappelijk bewijs door aan te tonen dat niet-cannabinoïde bestanddelen zoals terpenen de bedwelmende effecten van THC afremmen, terwijl ze het therapeutische potentieel van THC vergroten. Deze “terpeno-fytocannabinoïde synergie”, d.w.z. de gecombineerde voordelen van terpenen met cannabinoïden, vergroot het potentieel van cannabisextracten om pijn, ontstekingen, bacteriële en schimmelinfecties, depressie, angst, verslaving, epilepsie of zelfs kanker te behandelen.

Waarom maakt de cannabisplant terpenen aan?
Planten maken terpenen aan om zichzelf te beschermen tegen planteneters, insecten en andere omgevingsgevaren. Ze zijn ook verantwoordelijk voor de regeneratie en zuurstofvoorziening van de plant. In het licht van deze functies is het logisch dat sommige terpenen dienen als potentiële immuunstimulanten bij mensen. Het lijkt erop dat terpenen kunnen zorgen voor immuunafweer bij zowel de mensen die deze aromatische verbindingen consumeren als bij de planten die ze produceren.

Er zijn meer dan 200 terpenen ontdekt in de cannabisplant, maar de meeste zijn in zulke kleine hoeveelheden aanwezig dat analyselaboratoria ze niet eens kunnen detecteren. Waarom produceert de cannabisplant ze dan allemaal?

Huidig onderzoek geeft aan dat verschillende factoren kunnen bijdragen aan de terpeendiversiteit. Terpeensynthases (TPS’en) – de enzymen die verantwoordelijk zijn voor het creëren van de terpeenstructuur – kunnen ofwel meerdere terpenen produceren vanuit dezelfde basisstructuur, of routes bieden voor de productie van geheel nieuwe terpenen.

Het is ook mogelijk dat terpenen zullen blijven diversifiëren als onderdeel van een toenemende verdediging tegen natuurlijke vijanden die hun tegenverdediging in de toekomst zullen evolueren en diversifiëren. Terpeendiversiteit kan ook het resultaat zijn van menselijk ingrijpen. Of, preciezer gezegd, de chemische verschillen die we zien in cannabis kunnen het resultaat zijn van extensieve kweek en selectie op verschillende gewenste eigenschappen.

Hoe beïnvloeden kweek-, oogst- en droogomstandigheden de expressie van terpenen?
Het behoud van terpenen is nog nooit zo belangrijk geweest voor de cannabismarkt als nu. Teelt-, oogst- en droogomstandigheden hebben allemaal invloed op de terpeenexpressie en ze kunnen allemaal bijdragen aan de cultivars met een hoog terpeengehalte waar de hedendaagse cannabisconsument naar op zoek is.

Door cannabisplanten binnenshuis te kweken, kan de kweker de omgevingsfactoren die bijdragen aan de terpeenexpressie van de plant beter beheersen. Binnenkwekers zullen bekend zijn met hydrocultuur, oftewel methoden om planten te kweken in een voedingsoplossing en watersysteem in plaats van aarde.

Hoewel hydrocultuur de expressie van terpenen niet noodzakelijkerwijs remt, is het kweken in traditionele aarde een eenvoudigere manier om een prominent terpeenprofiel te garanderen. Een teveel aan voedingsstoffen kan ook de expressie van terpenen remmen, wat kwekers kunnen tegengaan door de inname van voedingsstoffen te verminderen in de laatste twee weken voor de oogst.

Kwekers die een rijk terpeenprofiel van hun planten willen, moeten niet te vroeg en niet te laat oogsten. Te vroeg oogsten kan voorkomen dat de trichomen volledig cannabinoïden en terpenen produceren, terwijl te laat oogsten trichomen kan produceren die een verminderde chemische potentie hebben of volledig zijn afgebroken. Rijpe trichomen zijn vet, duidelijk zichtbaar en doorschijnend op het oppervlak van de plant en zijn rijk aan terpenen.

Cannabis chemotypen en terpenen

Er zijn veel chemische fenotypen, of chemotypen, van cannabis. Een cannabis chemotype vertegenwoordigt het chemische profiel van een cannabisplant, d.w.z. de verhoudingen van cannabinoïden en terpenen.

Chemotypen van gekweekte variëteiten

De meeste cultivars op de markt bestaan voornamelijk uit myrceen of caryofylleen. Onderzoek naar de chemotypen van huidige cultivars suggereert echter dat een cultivar niet noodzakelijkerwijs één chemotype uitdrukt, maar in plaats daarvan een spectrum van chemotypen kan vertonen. Met andere woorden, twee planten van dezelfde cultivar kunnen een licht verschillende chemische expressie hebben. Deze bevindingen spreken boekdelen over de veroudering van onze huidige cannabistaxonomie, het indica/sativa/hybride classificatiemodel.

De termen indica en sativa werden oorspronkelijk gebruikt om de fysieke kenmerken en geografische herkomst van een cannabisplant te beschrijven, niet de chemische samenstelling. Bovendien werd de indica/sativa taxonomie vastgesteld lang voordat we iets wisten over cannabis terpenen en de enorme verscheidenheid aan chemotypen die betrokken zijn bij hun aanwezigheid in de cannabisplant. Het werd ook vastgesteld lang voordat intensief kweken de chemische samenstelling van de cannabisplant volledig diversifieerde.

Een diepgaand onderzoek naar de expressie van terpenen en cannabinoïden in een groot aantal plantenmonsters concludeerde dat het classificeren van cannabis op basis van het gehalte aan terpenen en cannabinoïden effectiever zou zijn bij het identificeren van de beste medische toepassingen van een bepaalde cultivar.

Landrasvariëteit chemotypen

De Landrasvariëteiten zijn cannabisplanten die worden gekweekt in hun eigen omgeving en geografische regio. Acapulco Gold, Panama Red en Durban Poison zijn voorbeelden van originele landrasvariëteiten die zijn gedomesticeerd voor traditionele teelt. De terpenen die aanwezig zijn in natuurlijke cannabis zijn onder andere myrceen, caryofylleen, humuleen, limoneen en pineen. De algemene expressie in landrassen betekent waarschijnlijk dat ze de terpenenprofielen vertegenwoordigen die de natuur voor ogen had voordat de mens begon met intensief kweken.

Terpenen gebruik

We kennen de medische en recreatieve toepassingen van cannabis, maar het meest subtiele aspect van de plant, de geur, is grotendeels onbekend. De aromatische kruiden die we gebruiken bij het koken bestaan uit specifieke terpenen die ze een kenmerkende geur geven. Cannabis is in dit opzicht zo complex dat de terpeencombinaties onbeperkt zijn, waardoor een oneindig spectrum aan aroma’s en smaken ontstaat. Maar dit verklaart ook waarom bepaalde cannabisvariëteiten geuren hebben die lijken op bekende vruchten of essences (dennen, bosbessen, citroen, etc.).

Maar terpenen zijn meer dan alleen geur. Veel terpenen werken synergetisch en sommige werken als katalysator of remmer voor andere verbindingen in de plant. Door de rol van bepaalde terpenen te begrijpen, kunnen wetenschappers de cannabinoïdenniveaus manipuleren. Van bepaalde terpenen wordt gedacht dat ze de psychoactieve en fysiologische effecten van cannabis moduleren.

Cannabis bevat bijvoorbeeld een bepaalde hoeveelheid van een terpeen genaamd caryofylleen (BCP), dat bijdraagt aan het aroma en de geur van planten. Eerste onderzoeken tonen aan dat deze terpeen, die ook voorkomt in andere legale kruiden zoals zwarte peper (speelt in op de pittigheid van peper), CB2-receptoren activeert en werkt als een niet-psychoactieve ontstekingsremmer. Omdat het gekoppeld is aan een cannabinoïde receptor en omdat caryofylleen aanwezig is in voedingsmiddelen die zijn goedgekeurd door de FDA (de Amerikaanse voedselregulator), is BCP de eerste cannabinoïde die via de voeding wordt opgenomen.

Er is echter meer onderzoek nodig om erachter te komen hoe al deze stoffen bijdragen aan de medicinale eigenschappen van cannabis.

Wat zijn flavonoïden?
De flavonoïden zijn een van de grootste families voedingsstoffen die wetenschappers kennen en omvatten meer dan 6000 geïdentificeerde leden. Ongeveer 20 van hen, waaronder apigenine, quercetine, kanflavine A en kanflavine B (alleen gevonden in cannabis), β-sitosterol, vitexine, isovitexine, kaempferol, luteoline en orientine zijn geïdentificeerd in cannabis. Flavonoïden staan bekend om hun antioxiderende en ontstekingsremmende eigenschappen, maar ook om hun bijdrage aan de kleuren van het voedsel dat we eten (het blauw van bosbessen of het roze van frambozen).

Sommige flavonoïden uit cannabis zijn onderzocht op hun farmacologische effecten. De eerste bevindingen zijn veelbelovend, maar er is meer onderzoek nodig om de rol van flavonoïden in het medicinale gebruik van cannabis volledig te begrijpen, in het bijzonder de manier waarop ze samenwerken met cannabinoïden, in synergie die deze versterken of verminderen.

Het terpenenwiel

Het is aangetoond dat terpenen essentieel zijn voor de aanmaak van pigmenten, sterolen, hormonen en zelfs cannabinoïden in planten. Terpenen zijn ook verantwoordelijk voor de aangename of onaangename geuren van cannabis en de fysiologische effecten ervan. Cannabisgebruikers vragen vaak om aan de wiet te ruiken voordat ze het kiezen. Geur helpt bij het identificeren van de cannabissoort en dus de effecten ervan.

Zoals het onderzoek van Casano et al heeft aangetoond, verschillen cannabisvariëteiten sterk per variëteit en zelfs per oogst. Variëteiten met een hoge concentratie van zeer specifieke terpenen zijn beter te herkennen aan de geur dan andere.

Naar muskus en kruidnagel geurende variëteiten hebben meer kalmerende en ontspannende effecten, vanwege hun hoge myrceengehalte. Variëteiten met een meer dennenachtige geur hebben een groter effect op de geest en het geheugen (pinene terpeen). En citroenaroma’s bevorderen een goed humeur (limoneen).

Door middel van spectrale analyse heeft Green House de terpenen in hun soorten geïdentificeerd en een ‘smaakwiel’ ontwikkeld om cannabisconsumenten te helpen hun soort te kiezen op basis van de gewenste effecten. Hoewel dit wiel is gericht op Green House-rassen, is het concept en de gebruikte woordenschat een praktisch hulpmiddel voor artsen, patiënten, kwekers en consumenten.

De belangrijkste terpenen in cannabis

Myrceen

Myrceen, en specifiek β-myrceen, is een monoterpeen en de meest voorkomende terpeen in cannabis. Het aroma wordt beschreven als muskusachtig, aards, grasachtig, bijna kruidnagelachtig. Hoge myrceenniveaus (boven 0,5%) veroorzaken een “couch-lock” effect, typisch voor indica variëteiten. Myrceen kan worden gevonden in hopolie, citroenfruit, bessenbladeren, eucalyptus, wilde tijm, citroengras, enz.

Myrceen heeft specifieke medicinale eigenschappen, waaronder het verlagen van de barrières tussen het bloed en de hersenen, waardoor veel verbindingen, waaronder cannabinoïden, sneller kunnen werken. Myrceen verhoogt ook de maximale verzadiging van de CB1 receptor, wat psychoactieve effecten bevordert.

Myrceen heeft pijnstillende, ontstekingsremmende, antibiotische en antimutagene eigenschappen. Het blokkeert de werking van bepaalde kankerverwekkende stoffen zoals cytochroom of aflatoxine B.

Omdat myrceen gevonden kan worden in de essentiële oliën van citroenachtige vruchten, zegt de legende dat het eten van een mango 45 minuten voor het innemen van cannabis de effecten van cannabis versterkt. Bovendien moet de mango rijp zijn om het myrceengehalte een verschil te laten maken.

Pineen

Zoals de naam al doet vermoeden, heeft pineen of dennengeur. Het komt voor in twee vormen: α-pineen en β-pineen, beide bestanddelen van dennenhars. Α-pineen komt vaker voor als terpenoïde in de natuur.

Pineen komt ook voor in balsamicoharsen, dennenhout en citroenvruchten. De twee isomeren van dennen vormen het hoofdbestanddeel van terpentijn. Het heeft de neiging om te reageren met andere chemische verbindingen, waardoor een verscheidenheid aan andere terpenen wordt gevormd, zoals limoneen en andere verbindingen.

Pineen wordt medicinaal gebruikt als ontstekingsremmer, slijmoplosser, bronchodilatator en lokaal antisepticum. Α-pineen heeft anti-kanker eigenschappen en wordt hiervoor al jaren gebruikt in de traditionele Chinese geneeskunde. De effecten van THC zouden ook kunnen worden verminderd met pineen.

Limoneen

Limoneen is een monocyclische monoterpeen en een van de twee belangrijkste terpenen die gevormd worden uit pineen. Zoals de naam al doet vermoeden, hebben cannabissoorten met veel limoneen een sterke citrusgeur. Ze zorgen over het algemeen voor een goed humeur. Deze citroenachtige terpeen is het hoofdbestanddeel van citrusschil, rozemarijn, jeneverbes of pepermunt, en van verschillende dennennaaldoliën.

Limoneen wordt gemakkelijk geabsorbeerd bij inademing en komt snel in de bloedsomloop terecht. Het helpt andere terpenen om geabsorbeerd te worden door de huid en andere lichaamsweefsels. Limoneen remt de groei van veel soorten schimmels en bacteriën, waardoor het bijzonder effectief is bij infecties zoals voetschimmel. Er wordt ook gedacht dat het gewichtsverlies bevordert.

Planten gebruiken limoneen als een natuurlijk insecticide om roofdieren af te weren. Limoneen werd oorspronkelijk gebruikt bij het koken en in parfums.

Caryofylleen

Beta-caryofylleen is een sesquiterpeen dat vaak voorkomt in Thaise basilicum, kruidnagel, kaneelbladeren en zwarte peper, en in kleine hoeveelheden in lavendel. Het aroma wordt beschreven als peperig, houtachtig en/of kruidig. Caryofylleen is de enige terpeen waarvan bekend is dat het een wisselwerking heeft met het endocannabinoïde systeem (CB2-R).

Verschillende studies hebben zich gericht op de effecten van caryofylleen. Fine/Rosenfeld hebben aangetoond dat in combinatie met andere phytocannabinoïden, met name cannabidiol (CBD), bij orale inname veelbelovend is bij de behandeling van chronische pijn.

De Horváth et al studie suggereert dat β-caryofylleen een uitstekend therapeutisch middel is voor het voorkomen van nefrotoxiciteit veroorzaakt door chemotherapie.

Het Jeena, Liju et al onderzoek keek naar extracten van zwarte peper, die antioxiderende, ontstekingsremmende en antinociceptieve eigenschappen vertoonden. Cannabissoorten die caryofylleen bevatten, zouden daarom kunnen worden gebruikt om artritis of neuropathische pijn te behandelen.

Linalool

Linalool is een niet-cyclische monoterpenoïde met bloemen- en lavendelgeuren. Cannabissoorten die rijk zijn aan linalool brengen rust en ontspanning.

Linalool wordt al eeuwenlang gebruikt om mensen te helpen slapen. Linalool verzacht de door THC veroorzaakte angst, waardoor het nuttig is bij de behandeling van psychose en angst. Studies suggereren ook dat linalool het immuunsysteem versterkt, ontstekingen in de longen aanzienlijk vermindert en emotionele en cognitieve functies kan herstellen (bijvoorbeeld bij de behandeling van Alzheimer).

Linalool is geïsoleerd uit honderden planten, waaronder munt, laurier, kaneel en rozenhout. Hoewel het technisch gezien geen planten zijn, produceren sommige schimmels ook linalool.

Linalool is een belangrijke voorloper bij de vorming van vitamine E.

Terpinolene

Terpinolene is een veel voorkomende stof in salie en rozemarijn. Het wordt veel gebruikt in zeep en parfums, en schrikt ook insecten af. Terpinolene staat bekend om zijn dennenachtige aroma’s, met een vleugje bloemen en kruiden.

Van terpinolene is aangetoond dat het een depressief middel is voor het centrale zenuwstelsel, dat wordt gebruikt om slaperigheid of slaap op te wekken of psychologische opwinding of angst te verminderen. Daarnaast zou terpinolene de AKT1-eiwitexpressie in K562-cellen aanzienlijk verminderen en de proliferatie van kankercellen remmen.

Kamfeen

Campheen is een monoterpeen dat de geur van vochtige bossen en dennennaalden verspreidt. Campheen zou een belangrijke rol kunnen spelen bij hart- en vaatziekten.

Het onderzoek Vallianou et al toonde aan dat camfeen het plasmacholesterol en triglyceriden verlaagde bij ratten met overgewicht. Overgewicht is een van de belangrijkste oorzaken van hartaandoeningen. Camphene zou daarom gebruikt kunnen worden als lipidenverlager.

Campheen komt voor in kamferolie, terpentijn, citronellaolie en gemberolie. Het wordt gebruikt bij het koken om smaak toe te voegen. Het wordt industrieel geproduceerd door katalytische isomerisatie van α-pineen.

Terpineol

Α-terpineol, terpineen-4-ol en 4-terpineol zijn 3 nauw verwante monoterpenen. Het aroma van terpineol benadert de geur van lila bloemen. Terpineol wordt vaak waargenomen in variëteiten met een hoog gehalte aan pineen, dat de terpineolgeur maskeert.

Terpineol, en α-terpineol in het bijzonder, staat bekend om zijn kalmerende en ontspannende effecten. Het heeft ook antibiotische, antioxiderende en antimalaria eigenschappen.

Phellandreen

Van phellandreen wordt gezegd dat het een pepermuntachtige geur heeft, met een lichte citroengeur. Het wordt in de traditionele Chinese geneeskunde gebruikt om spijsverteringsstoornissen te behandelen. Het is het belangrijkste ingrediënt in kurkuma bladolie, gebruikt om systemische schimmelinfecties te voorkomen en te behandelen.

Phellandreen is waarschijnlijk het gemakkelijkste terpeen om te identificeren in het laboratorium. Wanneer een oplossing van phellandreen in een oplosmiddel wordt behandeld met een geconcentreerde oplossing van natriumnitraat en een paar druppels azijnzuur, vormen zich grote kristallen van phellandreennitraat.

Phellandreen werd voor het eerst ontdekt in eucalyptusolie. Het wordt echter ook gevonden in veel kruiden en specerijen, waaronder kaneel, knoflook, dille, gember en peterselie. De herkenbare geuren van bepaalde essentiële oliën hangen bijna volledig af van de aanwezigheid van phellandreen.

Carene

Delta-3-carene is een bicyclische monoterpeen met een zoete, prikkelende geur. Het komt van nature voor in cipres-, jeneverbes- en sparrenolie. In hoge concentraties kan Δ³-carene het centrale zenuwstelsel onderdrukken. Het wordt vaak gebruikt om overtollig lichaamsvocht te drogen, zoals tranen, slijm of zweet.

Carene is niet giftig, maar kan irritatie veroorzaken bij inademing. Cannabissoorten met veel careen kunnen hoesten of een kriebelende keel veroorzaken.

Humuleen

Het humuleen is een sesquiterpeen dat voorkomt in hop, Cannabis Sativa-rassen of Vietnamese koriander. Het is ook wat bier zijn hoppige aroma geeft.

Humuleen wordt beschouwd als tumorremmend, antibacterieel, ontstekingsremmend en anorexisch (het remt de eetlust). Het wordt vaak gemengd met caryofylleen en gebruikt als middel tegen ontstekingen.

Pulegon

Pulegon, een monocyclische monoterpenoïde, is een minder belangrijk bestanddeel van cannabis. Het wordt veel gevonden in rozemarijn. Rozemarijn breekt acetylcholine af in de hersenen, waardoor zenuwcellen effectiever met elkaar kunnen communiceren.

Pulegon heeft kalmerende en koortsverlagende eigenschappen. Het kan ook bepaalde bijwerkingen van THC verminderen, zoals geheugenverlies op korte termijn.

Pulegone heeft een aangenaam pepermuntaroma en wordt beschouwd als een goed insecticide.

Sabineen

Sabineen is een bicyclische monoterpeen met aroma’s die doen denken aan Kerstmis, een mix van dennen en citrus. De laatste onderzoeken suggereren dat sabineen antioxidant en ontstekingsremmend is.

Sabineen kan worden gevonden in fijnspar, zwarte peper of basilicum.

Geraniol

Geraniol produceert een geur die lijkt op die van rozen. Dit maakt geraniol een goede keuze voor douche- en badproducten. Het staat ook bekend als een goed afweermiddel tegen muggen. Op medisch gebied is geraniol veelbelovend bij de behandeling van neuropathie.